Conceptual metaphor theory

According to American linguist George Lakoff, metaphors are not just figures of speech, but modes of thought. Lakoff hypothesises that principles of abstract reasoning may have evolved from visual thinking and mechanisms for representing spatial relations that are present in lower animals.[23] Conceptualisation is regarded as being based on the embodiment of knowledge, building on physical experience of vision and motion. For example, the 'metaphor' of emotion builds on downward motion while the metaphor of reason builds on upward motion, as in saying “The discussion fell to the emotional level, but I raised it back up to the rational plane."[24] It is argued that language does not form an independent cognitive function but fully relies on other cognitive skills which include perception, attention, motor skills, and visual and spatial processing.[16] Same is said of various other cognitive phenomena such as the sense of time:

"In our visual systems, we have detectors for motion and detectors for objects/locations. We do not have detectors for time (whatever that could mean). Thus, it makes good biological sense that time should be understood in terms of things and motion." —George Lakoff

In Cognitive Linguistics, thinking is argued to be mainly automatic and unconscious.[25][26][27] Cognitive linguists study the embodiment of knowledge by seeking expressions which relate to modal schemas.[28] For example, in the expression "It is quarter to eleven", the preposition to represents a modal schema which is manifested in language as a visual or sensorimotoric 'metaphor'.

نظریه استعاره مفهومی

به گفته جورج لاکوف، زبان شناس آمریکایی، استعاره ها فقط شکل های گفتاری نیستند، بلکه شیوه های فکری هستند. لاکوف فرض می‌کند که اصول استدلال انتزاعی ممکن است از تفکر بصری و مکانیسم‌هایی برای نمایش روابط فضایی موجود در حیوانات پایین‌تر تکامل یافته باشد.[23] مفهوم سازی بر اساس تجسم دانش، بنا بر تجربه فیزیکی بینایی و حرکت در نظر گرفته می شود. برای مثال، «استعاره» عاطفه بر حرکت رو به پایین استوار است در حالی که استعاره عقل بر حرکت رو به بالا استوار است، مانند این که «بحث به سطح احساسی رسید، اما من آن را به سطح عقلانی ارتقا دادم».[24] استدلال می‌شود که زبان یک کارکرد شناختی مستقل را تشکیل نمی‌دهد، بلکه کاملاً متکی بر سایر مهارت‌های شناختی است که شامل ادراک، توجه، مهارت‌های حرکتی و پردازش بصری و فضایی است.[16] زمان:

"در سیستم‌های بصری ما، آشکارسازهایی برای حرکت و آشکارسازهایی برای اشیا/مکان‌ها داریم. ما آشکارسازهایی برای زمان نداریم (به هر معنی که می‌تواند باشد). " - جرج لاکوف

در زبان‌شناسی شناختی، استدلال می‌شود که تفکر عمدتاً خودکار و ناخودآگاه است.[25][26][27] زبان شناسان شناختی تجسم دانش را با جستجوی عباراتی که به طرحواره های وجهی مربوط می شود، مطالعه می کنند.[28] برای مثال، در عبارت «یک ربع به یازده است»، حرف اضافه به نمایانگر طرحواره‌ای وجهی است که در زبان به صورت «استعاره» دیداری یا حسی-حرکتی آشکار می‌شود.
ارسال بازخورد





Definitions of conceptualisation. noun. inventing or contriving an idea or explanation and formulating it mentally.
تعاریف مفهوم سازی اسم. ابداع یا ساختن یک ایده یا توضیح و تدوین ذهنی آن.



3 - Conceptualization and construal operations
In chapter 1, we noted that one of the basic hypotheses of cognitive linguistics is that, in Langacker's words, semantics is conceptualization. This hypothesis challenges the view that semantics is purely truth-conditional. We have already seen in chapter 2 examples of semantic interpretations of linguistic expressions that go beyond truth-conditional semantics. Situations can be framed in different ways – e.g., my dad vs. dad vs. father and waste time vs. spend time in My dad wasted most of the morning on the bus (see §2.1) – and these ways convey to the hearer different conceptualizations of the relationship between the speaker and the speaker's father, of the positive or negative quality of the situation being described, and even of the nature of the situation being described (characterizing time in terms of money).

Framing is pervasive in language: as we argued in chapter 2, all linguistic units evoke a semantic frame. Yet framing is but one example of the ubiquity of conceptualization in linguistic expression. All aspects of the grammatical expression of a situation involve conceptualization in one way or another, including inflectional and derivational morphology and even the basic parts of speech. Whenever we utter a sentence, we unconsciously structure every aspect of the experience we intend to convey. The purpose of this chapter is to describe the range of conceptualization processes or construal operations that human beings employ in language.


در فصل 1 اشاره کردیم که یکی از فرضیه‌های اساسی زبان‌شناسی شناختی این است که به قول لانگکر، معناشناسی مفهوم‌سازی است. این فرضیه این دیدگاه را به چالش می کشد که معناشناسی صرفاً مشروط به حقیقت است. ما قبلاً در فصل 2 نمونه هایی از تفاسیر معنایی عبارات زبانی را دیدیم که فراتر از معناشناسی شرطی حقیقت است. موقعیت‌ها را می‌توان به روش‌های مختلفی تنظیم کرد - به عنوان مثال، پدرم در مقابل پدر در مقابل پدر و اتلاف وقت در مقابل گذراندن وقت در پدر من بیشتر وقت صبح را در اتوبوس هدر داد (به بند 2.1 مراجعه کنید) - و این راه‌ها متفاوت را به شنونده منتقل می‌کنند. مفهوم سازی از رابطه بین گوینده و پدر گوینده، کیفیت مثبت یا منفی موقعیتی که توصیف می شود، و حتی ماهیت موقعیت توصیف شده (مشخص کردن زمان از نظر پول).

چارچوب بندی در زبان فراگیر است: همانطور که در فصل 2 بحث کردیم، همه واحدهای زبانی یک چارچوب معنایی را تداعی می کنند. با این حال، چارچوب بندی تنها یکی از نمونه های فراگیر بودن مفهوم سازی در بیان زبانی است. تمام جنبه‌های بیان دستوری یک موقعیت، شامل مفهوم‌سازی به شیوه‌ای است، از جمله ریخت‌شناسی عطفی و اشتقاقی و حتی بخش‌های اساسی گفتار. هرگاه جمله ای را به زبان می آوریم، ناخودآگاه هر جنبه ای از تجربه ای را که قصد انتقال آن را داریم ساختار می دهیم. هدف این فصل توصیف گستره ای از فرآیندهای مفهوم سازی یا عملیات ساختی است که انسان ها در زبان به کار می برند.




Conceptualizationconsistsofthestructuringofknowledgetheawarenessofspecificinformation. Concepts,whicharetheresultofconceptualization,formaseparatesystemofinterrelationshipsandsubordinationandthuscom-posetheconceptosphereofnationalculture.
مفهوم سازی از ساختار دانش و آگاهی از اطلاعات خاص تشکیل شده است. مفاهیمی که حاصل مفهوم سازی هستند، سیستم روابط متقابل و تبعیت را از هم جدا می کنند و در نتیجه مفهوم سپهر فرهنگ ملی را مطرح می کنند.



The process of categorization is aimed at combining similar or identical units into larger categories, and the process of conceptualization is aimed at highlighting the minimum meaningful units of human experience.
فرآیند طبقه‌بندی با هدف ترکیب واحدهای مشابه یا یکسان در دسته‌های بزرگتر است و فرآیند مفهوم‌سازی با هدف برجسته کردن حداقل واحدهای معنادار تجربه انسانی است.

Definitions of construal. noun. an interpretation of the meaning of something; the act of construing. type of: interpretation.

construal
10. conceptual content
11. conceptualizer


Is it a joke, are they choking, having a heart attack, is this an emergency, etc. This would be construal - your interpretation of the situation.
آیا این یک شوخی است، آیا آنها خفه می شوند، دچار حمله قلبی می شوند، آیا این یک وضعیت اضطراری است، و غیره.




In linguistics, a grammar is the set of rules for how a natural language is structured, as demonstrated by its speakers or writers. Grammar rules may concern the use of clauses, phrases, and words. The term may also refer to the study of such rules, a subject that includes phonology, morphology, and syntax, together with phonetics, semantics, and pragmatics. There are, broadly speaking, two different ways to study grammar: traditional grammar and theoretical grammar.
در زبان‌شناسی، گرامر مجموعه‌ای از قوانین برای چگونگی ساختار یک زبان طبیعی است که توسط گویندگان یا نویسندگان آن نشان داده شده است. قواعد گرامر ممکن است به استفاده از جملات، عبارات و کلمات مربوط باشد. این اصطلاح ممکن است به مطالعه چنین قواعدی نیز اشاره داشته باشد، موضوعی که شامل واج شناسی، صرف شناسی و نحو، همراه با آوایی، معناشناسی و عمل شناسی است. به طور کلی، دو روش مختلف برای مطالعه گرامر وجود دارد: دستور زبان سنتی و دستور زبان نظری.




*****************
حیله و توهم: اردک/خرگوش:
Several scholars suggested that the illusion resonates philosophically and politically. Wittgenstein, as Shirley Le Penne commented,[5] employed the rabbit–duck illusion to distinguish perception from interpretation. If you see only a rabbit, you would say "this is a rabbit", but once you become aware of the duality you would say "now I see it as a rabbit". You may also say "it's a rabbit–duck", which, for Wittgenstein, is a perceptual report.[5]

Thomas Kuhn used the rabbit–duck illusion as a metaphor for revolutionary change in science, illustrating the way in which a paradigm shift could cause one to see the same information in an entirely different way.[6]
چندین محقق پیشنهاد کردند که این توهم از نظر فلسفی و سیاسی طنین انداز می شود. همانطور که شرلی لوپن اظهار داشت، ویتگنشتاین [5] از توهم خرگوش-اردک برای تمایز ادراک از تفسیر استفاده کرد. اگر فقط یک خرگوش ببینید، می‌گویید «این یک خرگوش است»، اما وقتی متوجه دوگانگی شدید، می‌گویید «حالا من آن را به عنوان یک خرگوش می‌بینم». شما همچنین ممکن است بگویید "این یک اردک خرگوش است"، که برای ویتگنشتاین، یک گزارش ادراکی است.[5]

توماس کوهن از توهم خرگوش-اردک به عنوان استعاره ای برای تغییر انقلابی در علم استفاده کرد و روشی را نشان داد که در آن یک تغییر پارادایم می تواند باعث شود که فرد اطلاعات مشابه را به روشی کاملاً متفاوت ببیند.[6]














مقاله «کدام معنی؟»-کوروش صفوی-ایجاد شده توسط: حسن خ


نشانه شناسی-ایجاد شده توسط: حسن خ


آواشناسی-ایجاد شده توسط: حسن خ



****************
ارسال شده توسط:
حسن خ
Saturday - 21/9/2024 - 11:33

آواشناسی؛ واج شناسی-فونتیک؛ فونولوژی

مقدمات زبانشناسی، ص 103

آواهای هر زبان را میتوان از دو جهت مورد مطالعه قرار داد: نخست از جهت دریافت سرشت و ماهیت فیزیکی هر آوا و اینکه چگونه و به وسیله چه اندامهایی تولید می شود و به هنگام ترکیب با آواهای دیگر دستخوش چه تغییراتی می گردد. به عبارت دیگر نحوه تولید و ویژگیهای صوتی آوا مورد تحقیق واقع می شود. این گونه تحقیقات را که وظیفه اصلی آن بررسی و شناخت «آوا» به عنوان یک پدیده فیزیکی و مادی است «آواشناسی (phonetics) می نامند.

دیگر اینکه صرفنظر از نحوه تولید آواهای یک زبان نظام صوتی آن زبان مورد مطالعه قرار گیرد تا آواهای موجود در آن زبان و نقش هر کدام از آنها در تمایز معنایی و قواعد ترکیب آنها معین شود بررسی نظام صوتی یک زبان را واج شناسی (phonology) می نامند. به سخن دیگر واج شناسی عبارت است از بررسی دستگاه راجی یک زبان یعنی شناخت و اجهای آن چگونگی ساخت و کارکرد آنها ساختمان هجا واج آرایی و فرایندهای واجی در آن زبان بدین ترتیب موضوع آواشناسی «آوا» یعنی یک پدیده فیزیکی و مادی است در حالی که موضوع واج شناسی نظام صوتی و نقش اصوات در زبان است که پدیده ای ذهنی و مجرد میباشد.
مطالعه آواشناسی بر واج شناسی مقدم است زیرا پیش از شناخت آواهای یک زبان نمی توان به نظام موجود بین آنها و قواعد حاکم بر آن نظام دست یافت.

 

جانشینی و همنشینی در زبان-ایجاد شده توسط: حسن خ



****************
ارسال شده توسط:
حسن خ
Tuesday - 15/10/2024 - 13:25

تصویر شنیداری در کتاب دوره زبانشناسی عمومی-دوسوسور

دوره زبان شناسی عمومی، ص 18-19

۲-۳ جایگاه زبان در میان پدیده های قوه ناطقه
 برای آنکه در کل قوه ناطقه، قلمروی که به زبان مربوط است مشخص شود. باید عمل فردیی را بررسی کرد که سبب بازسازی مدار گفتار می شود. این عملکرد دست کم به دو نفر نیاز دارد و این تعداد، حداقل لازم برای تکمیل مدار به شمار می روند. تصور کنید که دو نفر به نامهای A و B با یکدیگر سرگرم گفت و گو باشند.
نقطه آغازین مدار در مغز یکی از این دو مثلاً فرد A  قرار دارد؛ در آنجا رویدادهای ذهن که آن را مفاهیم می نامیم با آنچه نمود نشانه های زبانی یعنی تصاویر شنیداری است و برای بیان آن مفاهیم به کار می روند، در ارتباط اند. فرض کنیم یک مفهوم مشخص تصویر شنیداری مربوط به آن را در مغز برانگیزد؛ این پدیده که کاملاً جنبه روانی دارد، به نوبه خود فرآیند یا جریانی فیزیولوژیکی را به دنبال می آورد؛ مغز تکانه مرتبط با آن تصویر بیولوژیکی شنیداری را به اندامهای گفتاری میفرستد به دنبال آن امواج صوتی از دهان A به گوش B می رسد که فرآیندی کاملاً فیزیکی است. بعد از آن، این مدار در B به ترتیبی معکوس ادامه می یابد از گوش به مغز، یعنی انتقال فیزیولوژیکی تصویر شنیداری و در مغز ارتباط روانی این تصویر با مفهوم متناظرآن.  حال اگر B به نوبه خود شروع به صحبت کند همان مراحل یاد شده، از مغزار به مغز A تکرار خواهد شد و همان مسیر را به صورتی که در نمودار زیر آمده است طی خواهد کرد.
نمی توان ادعا کرد که این تحلیل کامل است؛ هنوز میتوان مسائل دیگری را نیز تشخیص داد ادراک فیزیکی محض اصوات تطابق این ادراک با تصویر شنیداری مستتر؛ تصویر عضلانی عمل گفتن و ..... من تنها به آن عناصری اشاره کردم که به نظرم اهمیت اساسی دارند؛ اما نمودار ما سبب میشود تا بلافاصله اجزای فیزیکی امواج صوتی از اجزای فیزیولوژیکی عمل گفتن و عمل شنیدن و ذهنی تصاویر گفتاری و مفاهیم متمایز گردند. باید به این نکته بسیار مهم توجه داشت که تصویر گفتاری با صوت اشتباه نمی شود؛
تصویر گفتاری همانند مفهوم متداعی خود دارای جنبه ذهنی است. این مدار به آن صورتی که نشان داده ایم میتواند باز هم با تقسیمات زیر
ارائه شود:

الف) بخش بیرونی ارتعاش آواهایی که از دهان تا گوش می روند و بخش درونی که در برگیرنده بقیه اجزاست.
ب) بخش روانی و بخش غیر روانی؛ بخش غیر روانی هم شامل تولیدات فیزیولوژیکی اندامهای گفتاری است و هم رویدادهای فیزیکی مستقل از فردرا شامل میشود.
ج) بخش فعال و بخش منفعل؛ تمام آنچه از مرکز تطابق ذهنی تصویر شنیداری با مفهوم یکی از افراد به گوش دیگری می رود، فعال است و تمام آنچه از گوش فرد دوم به مرکز تطابق ذهنی وی منتقل می شود، منفعل است.
 د) سرانجام، می توان در بخش روانی که در مغز قرار گرفته است، تمامی آنچه را که فعال است گنا (م←ت) و آنچه را که منفعل است، پذیرا( ت ← م) نامید.
م= مفهوم
ت= تصویر ذهنی

زبانشناسی-همزمانی/درزمانی-ایجاد شده توسط: حسن خ


رابطه الفاظ و معانی-ایجاد شده توسط: حسن خ