بسم الله الرحمن الرحیم
فهرست جلسات مباحثه سوره مبارکه قاف
فهرست جلسات مباحثه تفسیر
پنج جلسه شروع مباحثه سوره مبارکه قاف در توضیح این حدیث شریف-حدیث جامع فضل قرآن-و علی نجومه نجوم
فهرست مباحث علوم قرآنی
فهرست تفسير قرآن كريم
فضيلت قرآن كريم در بيانات ثقلين
حدیث جامع فضل قرآن-و علی نجومه نجوم
***********
فهرست جلسات مباحثه تفسیر-سال ۹۰
جلسه اول:
001-جلسات مقدماتی تفسیر سوره قاف-حدیث کافی شریف
جلسه شروع، ششم(با تقریر متعدد):
006-جلسات تفسیر سوره مباركة قاف-سال ۹۰
007-
008-
009-
010-
011-
012-تفسیر آفاقی، انفسي، ربوبي
013-
014-
015-
016-
017-
018-
019-
020-
021-
022-
023-
024-
اینها یادداشتهای فایل قبلی است، برای هر جلسه به فهرست مراجعه شود:
جلسه ششم
25/06/1432
08/03/90
29/05/2011
006-جلسه ششم
مجمع البیان چاپهای مختلف دارد : تصحیح مرحوم شعرانی ، رسولی ، طباطبایی یزدی و . . .
( جلسه پانزدهم / 13 / 6 / 2011 )
10/07/1432
23/03/1390
سوال : کیفیت احاطه¬ی عالم مثال منفصل به این عالم چگونه است ؟ استاد : برای این احاطه مثال زده اند به احاطه ی بدن مثالی به بدن عنصری .....
چهارشنبه ( 5 / 10 / 2011 )
07/11/1432
13/07/1390
در جواب سائل : آیه ی ( کانتا رتقا ففتقناهما ) یک بحث مستقل و گسترده ای را می طلبد ولی فعلا عرض می کنم : آسمان و زمین با هم رتق باشند و از هم فتق شوند غیر از این است که خود آسمان فتق داشته باشد ( ما لها من فروج )
( والارض مددناها ) ای بسطناها
بحث واژه ی ارض در قرآن خیلی گسترده است ولی فعلا بحث ما روی مدّ الأرض است . لغت مددنا و لغاتی که عِدل یا توضیح یا برادر آن است
اصل ماده ی مدّ به معنای کشیدن نیست . بلکه به معنای کمک کردن برای دوام چیزی است . کشیدن چیزی هم به مفهوم ادامه دادن آن است . شواهد روشنی هم دارد : إمداد ، ( لو کان البحر مدادا ) به مرکّب به این خاطر مداد می گویند که چون کمک می کند که قلم برود و بنویسد و اگر مرکب نباشد ، قلم حرت می کند ولی نوشتن صورت نمی گیرد ( و لو جئنا بمثله مددا ) مدد یعنی کمک کار که او را ادامه دهد یا ( نُمدّ هؤلاء و هؤلاء من عطاء ربک ) یا ( و البحر یمدّه ) و موارد دیگر که شاهد بر این است که اصل مدّ ، کمک کردن در دوام و ادامه است
راجع به خصوص زمین در سه جا آمده که یکی عین همین آیه است : آیه 19 سوره ی مبارکه حجر : ( و الارض مددناها و القینا فیها رواسی فقط آخرش دارد : و انبتنا فیه من کل شیء موزون ) که در اینجا داشت : من کل زوج ....
یکشنبه ( 18/12/2011 )
22/01/1433
27/09/1390
بسم الله الرحمن الرحیم
تا دقیقه ی 14 پاسخ به سوالات متفرقه
عرض کردیم که درباره ی ( خلق جدید ) دو دیدگاه وجود دارد : اول : ایجاد عالمی بعد از این عالم و دوم :
جلسه 153
سه شنبه ( 6 / 11 / 2012 )
21/12/1433
16/08/1391
بسم الله الرحمن الرحیم
درباره طیّ الأرض (فی اسرع{ ممکن است یک ملیونیوم باشد} من طرفة العین)
ممکن است ولیی از اولیای خدا برای طی الارض از قوانین عالم دیگری که حکومت دارد بر قوانین این عالم استفاده کند و اصلا پایه ی زمان را عوض کند
شبهه ی زنون که حرکت را محال می داند فقط با جزء لا یتجزّی قابل حل است؛ چون جزء لا یتجزّای حرکت است که حرکت را پدید می آورد و بدون آن، حرکت قابل توجیه نیست. مگر آن که اساس حرکت را جور دیگری تقریر کنیم همان طوری که بعضی گفته اند: لیست الحرکة إلا سکونات متتالیة (7)
جلسه 154
چهارشنبه ( 7 / 11 / 2012 )
22/12/1433
17/08/1391
حاجاقای مؤذن روایت ( مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَيْرَ قَذَفَ فِي قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَيْنِ وَ حُبَّ زِيَارَتِه) را مطرح کردند و پرسیدند: محدوده مَن چه مقدار است؟
استاد: واژه مَن، در آیات شریفه در جاهایی که خیلی توسعه دارد، به کار رفته است. یک موردش: ( یسأله من فی السموات و الأرض ) که برای کلّ اشیاء به کار رفته است. یا ( إن کل من فی السموات و الأرض إلا آتی الرحمن عبدا ) که این عبودیت بر سنگ و چوب هم اطلاق شده است: ( إن الذین تدعون من دون الله عباد امثالکم ) به قرینه ادامه اش: ( ألهم ارجل یمشون بها . . . ) که معلوم می شود صرفا ملائکه یا جن منظور نیست. من در عربی برای ذوی العقول به کار می رود و اگر در غیر ذوی العقول استعمال شود، اشاره دارد به این که چیزهایی که به نظر شما ذوی العقول نیستند، در دستگاه و دید و مشهد و منظر دیگری، ذوی العقولند. در مورد تسبیح هم تعبیر مَن دارد
در این فاصله آقای وافی حج مشرف بودند و لذا تعداد جلساتی که ایشان نوشتند ۱۵۴ است:
چهارشنبه ( 5 / 10 / 2011 )
07/11/1432
13/07/1390
یکشنبه ( 18/12/2011 )
22/01/1433
27/09/1390