بسم الله الرحمن الرحیم
کورت گودل(1323 - 1398 هـ = 1906 - 1978 م)
کورت گودل(1323 - 1398 هـ = 1906 - 1978 م)
برهان وجود شناختي كورت گودل
مقاله برهان وجود شناختي كورت گودل-هادی وکیلی
معضل پیوسته کانتور-کورت گودل
هوش ضعیف رفتارمحور-هوش قوی پایه محور-هوش قوی اشراق‌محور
افلاطونگرائي
هوش مصنوعي
شرح حال گئورگ کانتور(1261 - 1336 هـ = 1845 - 1918 م)
شرح حال داوید هیلبرت(1279 - 1362 هـ = 1862 - 1943 م)
Gödel's ontological proof
کورت گودل
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
کورت گودل
1925 kurt gödel.png
متولد ۲۸ آوریل ۱۹۰۶
برنو، موراویا، اتریش-مجارستان
مرگ ۱۴ ژانویه ۱۹۷۸
پرینستون، نیوجرسی، آمریکا
رشته فعالیت ریاضیات، منطق، فلسفه
محل کار مؤسسه مطالعات پیشرفته
دانشگاه وین
استاد راهنما هانس هان
جوایز جایزهٔ آلبرت انیشتین ۱۹۵۱
مدال ملی علوم آمریکا در ریاضی
آمار و علوم محاسباتی ۱۹۷۴
امضا
امضای کورت گودل
کورت گودل (به آلمانی: Kurt Gödel) (زادهٔ ۲۸ آوریل ۱۹۰۶ در شهر برنو در پادشاهی اتریش-مجارستان،[۱] درگذشتهٔ ۱۴ ژانویه ۱۹۷۸ در شهر پرینستون، ایالت نیوجرسی آمریکا) ریاضی‌دان، منطق‌دان و فیلسوف اتریشی بود.
محتویات
۱ زندگی‌نامه
۲ سال‌های پایانی
۳ دیدگاه‌های مذهبی
۴ پانویس
۵ منابع
۶ پیوند به بیرون
زندگی‌نامه
گودل در سن دوازده سالگی و زمانی که امپراتوری اتریش-مجارستان از هم پاشید، خودبخود تابعیت چکسلواکی یافت اما در ۲۳ سالگی خود تابعیت اتریش را پذیرفت. او را در خانه به خاطر کنجکاوی سیری ناپذیرش به نام «آقای چرا» می‌شناختند. گودل در ۱۸ سالگی وارد دانشگاه وین شد. تا آن زمان او بر ریاضیات دانشگاهی مسلط شده بود. گرچه در ابتدا قصد داشت فیزیک نظری بخواند، در کلاس‌های ریاضی و فلسفه هم حاضر می‌شد. او که در این زمان به واقعیت‌گرایی در ریاضیات تمایل داشت، «اصول مابعدالطبیعی علوم طبیعی» کانت را خوانده بود و در جلسات حلقهٔ وین با حضور شلیک، کارنپ و هانس هان شرکت می‌کرد. او در جلساتی که در حضور شلیک کتاب «مقدمه‌ای بر فلسفه ریاضی» راسل را می‌خواندند، به منطق ریاضی علاقه‌مند شد. او منطق ریاضی را علمی مقدم بر علوم دیگر می‌دانست که شامل اصولی بود که بنای علوم دیگر بر آن استوار بود.
حضور گودل در سخنرانی هیلبرت دربارهٔ تمامیت و سازگاری نظام‌های ریاضی زندگی او را تغییر داد. در سال ۱۹۲۸، هیلبرت و آکرمن اصول منطق ریاضی را منتشر کردند که مقدمه‌ای بر منطق مرتبه اول بود و مسئله تمامیت به عنوان پرسشی در آن مطرح شده بود: آیا اصول موضوعه یک نظام برای استنتاج همه جملات درست در هر مدل از آن نظام کافی اند؟ این موضوعی بود که گودل برای تحقیقات دکتری‌اش انتخاب کرد. در ۱۹۲۹، در سن ۲۳ سالگی، تز دکتری‌اش را با راهنمای هانس هان تمام کرد. در تز دکتری‌اش، گودل تمامیت حساب محمولات مرتبه اول را اثبات کرده بود. در سال ۱۹۳۱ و زمانی که هنوز در وین بود قضایای ناتمامیت را منتشر کرد. او اثبات کرده بود که برای هر نظام اصل موضوعی محاسبه‌پذیر، چنان‌که بتوان اصول موضوعه پئانو را در آن بیان کرد:
اگر این نظام سازگار باشد، نمی‌تواند تمام باشد.
سازگاری این نظام را نمی‌توان در خود آن اثبات کرد.
این قضیه به نیم قرن تلاش برای بنای تمام ریاضیات بر مجموعه‌ای از اصول موضوعه که با فرگه آغاز شده بود و با اصول ریاضی راسل و فرمالیسم هیلبرت به اوج خود رسیده بود پایان داد.[۲]
آرامگاه گودل در نیوجرسی آمریکا
گودل با دو قضایای ناتمامیت شهرت دارد، که درست یک سال بعد از اخذ مدرک دکترا از دانشگاه وین در سال ۱۹۳۱ (یعنی در سن ۲۵ سالگی وی) به چاپ رسید. او همین‌طور نشان داد که فرضیه پیوستار را نمی‌توان به وسیلهٔ اصول پذیرفته شده در تئوری مجموعه‌ها، به فرض پایداری آن اصول، باطل کرد. او سهم عمده‌ای برای اثبات تئوری به وسیلهٔ تبیین ارتباط بین منطق کلاسیک، منطق شهودگرا و منطق وجهی داشت.
گودل در ۳۳ سالگی برای گریز از مشکلات جنگ جهانی دوم به ایالات متحده آمریکا کوچید و تا پایان عمر در آن کشور باقی ماند. او در سال ۱۹۴۶ (میلادی) به عضویت دائم مرکز تحقیقات پیشرفته پرینستون درآمد. در این زمان از انتشار مقاله دست کشید ولی به تحقیقاتش ادامه داد، تا این که در سال ۱۹۷۶ (میلادی) بازنشسته شد. او رفته رفته به فیزیک و فلسفه علاقه‌مند شد و به مطالعه لایبنیتس روی آورد و بر این عقیده بود، که توطئه‌ای باعث شده‌است، که برخی کارهای لایبنیتس ناشناخته بماند. او همچنین به میزان کم‌تری آثار کانت و هوسرل را مطالعه کرد. در اوایل دههٔ ۱۹۷۰ (میلادی) نسخه‌ای از برهان وجودی آنسلم را میان دوستانش توزیع کرد که به برهان وجودی گودل معروف است.
سال‌های پایانی
در اواخر زندگیش، گودل دچار بی‌ثباتی روانی و به‌خصوص ترس شدید و بیمارگونه‌ای شد از این که به او سم خورانده شود. به همین دلیل تنها از غذاهایی که همسرش، آدله، برایش تهیه می‌کرد می‌خورد، آن هم به این شرط که خود او اول غذا را امتحان می‌کرد. در سال ۱۹۷۷ آدله بیمار و شش ماه در بیمارستان بستری شد و بنا بر این دیگر قادر نبود، غذایش را تهیه کند. در این مدت گودل از خوردن دست کشید، تا آن که از گرسنگی تلف شد؛[۳] در حالی که وزنش به ۳۰ کیلوگرم رسیده بود. گواهی فوت او در بیمارستان پرینستون علت مرگش را سوءتغذیه ناشی از اختلال شخصیت ذکر می‌کند.
دیدگاه‌های مذهبی
کورت گودل خدا باور بود و به مسیحیت اعتقاد داشت. دیدگاه‌های مذهبی او با نظرات دوستش آلبرت اینیشتین تفاوت داشت. او به‌طور جد به زندگی پس از مرگ اعتقاد داشت و بیان کرده بود: من به این که زندگی پس از مرگ وجود دارد، مستقل از هر الهیاتی، اعتقاد دارم. اگر که دنیا بر پایه عقلانیت ساخته شده و معنادار است پس حتماً باید چنین چیزی [زندگی پس از مرگ] وجود داشته باشد.
او در نامه‌ای ارسال نشده، در پاسخ به سؤالی، خود را مسیحی تعمید شده معرفی می‌کند و می‌نویسد: من به خدایی دارای شخصیت باور دارم، نه خدایی که بدون شخصیت است و ناآگاهانه عمل می‌کند، و در نتیجه فلسفهٔ لایبنیتس را بر اسپینوزا ترجیح می‌دهم. در باره دین او به‌طور عام می‌گوید: بسیاری از دین‌های امروزی، مشکل دارند و شاید غیرالهی باشند، اما ماهیت دین به خودی خود درست است. همسر پروفسور گودل (خانم آدِل)، در مورد او می‌گوید: «کورت هرچند به کلیسا نمی‌رفت، اما به دین مسیحیت باور داشت، و هر یکشنبه صبح، در تختخواب خود انجیل می‌خواند.»[۴]
پانویس
جمهوری چک امروزی
"Principia Mathematica (دانشنامه فلسفه استنفورد)". دانشگاه استنفورد. Retrieved ۲۰ ژوئن ۲۰۰۸.
«Kurt Gödel» (به انگلیسی). Encyclopædia Britannica. دریافت‌شده در ۲۹ مه ۲۰۱۵.
«https://en.wikipedia.org/wiki/Kurt_Gödel». پیوند خارجی در |title= وجود دارد (کمک)
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kurt Gödel». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ ژوئن ۲۰۰۸.
پیوند به بیرون
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به کورت گودل در ویکی‌گفتاورد موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کورت گودل موجود است.
Kennedy, Juliette. "Kurt Gödel." In Stanford Encyclopedia of Philosophy.
داده‌های کتابخانه‌ای
WorldCat Identities VIAF: 97851774 LCCN: n79007770 ISNI: 0000 0001 1031 567X GND: 11869569X SELIBR: 237197 SUDOC: 028039734 BNF: cb12133987b (داده‌ها) MGP: 19539 NDL: 00549746 NKC: jn20000602196 ICCU: IT\ICCU\MILV\024928 BNE: XX988655 SNAC: w6254jvh DBLP: 165/0657
[نمایش]
نبو
نظریه نسبیت
[نمایش]
نبو
علم منطق
[نمایش]
نبو
برندگان مدال ملی علوم ایالات متحده
[نمایش]
نبو
دانش محاسبه‌پذیر
[نمایش]
نبو
نظریه مجموعه‌ها
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک ریاضی‌دان است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
رده‌ها:
اتریشی‌های مهاجرت‌کرده به ایالات متحدهاستادان دانشگاه پرینستوناستادان دانشگاه نوترداماستادان مؤسسه مطالعات پیشرفتهاعضای خارجی انجمن سلطنتیافراد آمریکایی اتریش‌تبارافراد آمریکایی موراویا، آلمانی‌تبارافراد دارای تابعیت ایالات متحده آمریکاافرادی که شهروندی ایالات متحده آمریکا را کسب نموده‌اندافلاطون‌گرایاناهالی برنو، جمهوری چکبرندگان نشان ملی دانشپروتستان‌های اهل اتریشپروتستان‌های اهل ایالات متحده آمریکاحلقه ویندادارباوراندانش‌آموختگان دانشگاه ویندرگذشتگان ۱۹۷۸ (میلادی)درگذشتگان به علت گرسنگیریاضی‌دانان اهل اتریش-مجارستانریاضی‌دانان اهل اتریشریاضی‌دانان اهل ایالات متحده آمریکاریاضی‌دانان سده ۲۰ (میلادی)ریاضی‌دانان سده ۲۰ (میلادی) اهل اتریشریاضی‌دانان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکازادگان ۱۹۰۶ (میلادی)فیلسوفان آلمانی‌زبانفیلسوفان اهل اتریشفیلسوفان اهل ایالات متحده آمریکافیلسوفان سده ۲۰ (میلادی)فیلسوفان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکافیلسوفان مسیحیمدفونان در گورستان پرینستونمنطق‌دانان اهل اتریشمنطق‌دانان اهل ایالات متحده آمریکانظریه‌پردازان مجموعههستی‌شناسان