بسم الله الرحمن الرحیم
9|37|إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ
(9:37:1:1) aHal~a|ROOT:Hll|3MP -40826-@@@@(9:37:10:2) wna PRON SUFFIX|PRON:3MP -40827-@@@@(9:37:10:3) hu, PRON SUFFIX|PRON:3MS -40828-@@@@(9:37:11:1) EaAmFA N STEM|POS:N|LEM:EaAm|ROOT:Ewm|M|INDEF|ACC -40829-@@@@(9:37:12:1) wa CONJ PREFIX|w:CONJ+ -40830-@@@@(9:37:12:2) yuHar~imu V STEM|POS:V|IMPF|(II)|LEM:Har~ama|ROOT:Hrm|3MP -40831-@@@@(9:37:12:3) wna PRON SUFFIX|PRON:3MP -40832-@@@@(9:37:12:4) hu, PRON SUFFIX|PRON:3MS -40833-@@@@(9:37:13:1) EaAmFA N STEM|POS:N|LEM:EaAm|ROOT:Ewm|M|INDEF|ACC -40834-@@@@(9:37:14:1) l~i PRP PREFIX|l:PRP+ -40835-@@@@(9:37:14:2) yuwaATi_#u V STEM|POS:V|IMPF|(III)|LEM:yuwaATi_#u|ROOT:wTA|3MP|MOOD:SUBJ -40836-@@@@(9:37:14:3) wA@ PRON SUFFIX|PRON:3MP -40837-@@@@(9:37:15:1) Eid~apa N STEM|POS:N|LEM:Eid~ap|ROOT:Edd|F|ACC -40838-@@@@(9:37:16:1) maA REL STEM|POS:REL|LEM:maA -40839-@@@@(9:37:17:1) Har~ama V STEM|POS:V|PERF|(II)|LEM:Har~ama|ROOT:Hrm|3MS -40840-@@@@(9:37:18:1) {ll~ahu PN STEM|POS:PN|LEM:{ll~ah|ROOT:Alh|NOM -40841-@@@@(9:37:19:1) fa CONJ PREFIX|f:CONJ+ -40842-@@@@(9:37:19:2) yuHil~u V STEM|POS:V|IMPF|(IV)|LEM:>aHal~a|ROOT:Hll|3MP|MOOD:SUBJ -40843-@@@@(9:37:19:3) wA@ PRON SUFFIX|PRON:3MP -40844-@@@@(9:37:20:1) maA REL STEM|POS:REL|LEM:maA -40845-@@@@(9:37:21:1) Har~ama V STEM|POS:V|PERF|(II)|LEM:Har~ama|ROOT:Hrm|3MS -40846-@@@@(9:37:22:1) {ll~ahu PN STEM|POS:PN|LEM:{ll~ah|ROOT:Alh|NOM -40847-@@@@(9:37:23:1) zuy~ina V STEM|POS:V|PERF|PASS|(II)|LEM:zay~ana|ROOT:zyn|3MS -40848-@@@@(9:37:24:1) la P PREFIX|l:P+ -40849-@@@@(9:37:24:2) humo PRON STEM|POS:PRON|3MP -40850-@@@@(9:37:25:1) suw^'u N STEM|POS:N|LEM:suw^'|ROOT:swA|M|NOM -40851-@@@@(9:37:26:1) >aEoma`li N STEM|POS:N|LEM:Eamal|ROOT:Eml|MP|GEN -40852-@@@@(9:37:26:2) himo PRON SUFFIX|PRON:3MP -40853-@@@@(9:37:27:1) wa CONJ PREFIX|w:CONJ+ -40854-@@@@(9:37:27:2) {ll~ahu PN STEM|POS:PN|LEM:{ll~ah|ROOT:Alh|NOM -40855-@@@@(9:37:28:1) laA NEG STEM|POS:NEG|LEM:laA -40856-@@@@(9:37:29:1) yahodiY V STEM|POS:V|IMPF|LEM:hadaY|ROOT:hdy|3MS -40857-@@@@(9:37:30:1) {lo DET PREFIX|Al+ -40858-@@@@(9:37:30:2) qawoma N STEM|POS:N|LEM:qawom|ROOT:qwm|M|ACC -40859-@@@@(9:37:31:1) {lo DET PREFIX|Al+ -40860-@@@@(9:37:31:2) ka`firiyna ADJ STEM|POS:ADJ|ACT|PCPL|LEM:ka`firuwn|ROOT:kfr|MP|ACC -40861-@@@@
دیتای صرفی-کامپیوتر نور
<Word entry="إِنَّمَا" sureh="9" aye="37" id="27998">
<Subword subEntry="إِنَّمَا" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="النَّسِيءُ" root="نسء" sureh="9" aye="37" id="27999">
<Subword subEntry="الْ" IsBase="0" />
<Subword subEntry="نَسِيءُ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="زِيَادَةٌ" root="زيد" sureh="9" aye="37" id="28000">
<Subword subEntry="زِيَادَةٌ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="فِي" sureh="9" aye="37" id="28001">
<Subword subEntry="فِي" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="الْكُفْرِ" root="كفر" sureh="9" aye="37" id="28002">
<Subword subEntry="الْ" IsBase="0" />
<Subword subEntry="كُفْرِ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="يُضَلُّ" root="ضلل" sureh="9" aye="37" id="28003">
<Subword subEntry="يُضَلُّ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="بِهِ" sureh="9" aye="37" id="28004">
<Subword subEntry="بِ" IsBase="0" />
<Subword subEntry="هُ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="الَّذِينَ" sureh="9" aye="37" id="28005">
<Subword subEntry="الَّذِينَ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="كَفَرُوا" root="كفر" sureh="9" aye="37" id="28006">
<Subword subEntry="كَفَر" IsBase="1" />
<Subword subEntry="ُو" IsBase="0" />
<Subword subEntry="ا" IsBase="0" /></Word>
<Word entry="يُحِلُّونَهُ" root="حلل" sureh="9" aye="37" id="28007">
<Subword subEntry="يُحِلُّ" IsBase="1" />
<Subword subEntry="ُو" IsBase="0" />
<Subword subEntry="نَ" IsBase="0" />
<Subword subEntry="هُ" IsBase="0" /></Word>
<Word entry="عَامًا" root="عوم" sureh="9" aye="37" id="28008">
<Subword subEntry="عَامًا" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="وَ" sureh="9" aye="37" id="28009">
<Subword subEntry="وَ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="يُحَرِّمُونَهُ" root="حرم" sureh="9" aye="37" id="28010">
<Subword subEntry="يُحَرِّم" IsBase="1" />
<Subword subEntry="ُو" IsBase="0" />
<Subword subEntry="نَ" IsBase="0" />
<Subword subEntry="هُ" IsBase="0" /></Word>
<Word entry="عَامًا" root="عوم" sureh="9" aye="37" id="28011">
<Subword subEntry="عَامًا" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="لِيُوَاطِئُوا" root="وطء" sureh="9" aye="37" id="28012">
<Subword subEntry="لِ" IsBase="0" />
<Subword subEntry="يُوَاطِئ" IsBase="1" />
<Subword subEntry="ُو" IsBase="0" />
<Subword subEntry="ا" IsBase="0" /></Word>
<Word entry="عِدَّةَ" root="عدد" sureh="9" aye="37" id="28013">
<Subword subEntry="عِدَّةَ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="مَا" sureh="9" aye="37" id="28014">
<Subword subEntry="مَا" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="حَرَّمَ" root="حرم" sureh="9" aye="37" id="28015">
<Subword subEntry="حَرَّمَ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="اللَّهُ" root="ءله" sureh="9" aye="37" id="28016">
<Subword subEntry="اللَّهُ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="فَيُحِلُّوا" root="حلل" sureh="9" aye="37" id="28017">
<Subword subEntry="فَ" IsBase="0" />
<Subword subEntry="يُحِلُّ" IsBase="1" />
<Subword subEntry="ُو" IsBase="0" />
<Subword subEntry="ا" IsBase="0" /></Word>
<Word entry="مَا" sureh="9" aye="37" id="28018">
<Subword subEntry="مَا" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="حَرَّمَ" root="حرم" sureh="9" aye="37" id="28019">
<Subword subEntry="حَرَّمَ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="اللَّهُ" root="ءله" sureh="9" aye="37" id="28020">
<Subword subEntry="اللَّهُ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="زُيِّنَ" root="زين" sureh="9" aye="37" id="28021">
<Subword subEntry="زُيِّنَ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="لَهُمْ" sureh="9" aye="37" id="28022">
<Subword subEntry="لَ" IsBase="0" />
<Subword subEntry="هُمْ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="سُوءُ" root="سوء" sureh="9" aye="37" id="28023">
<Subword subEntry="سُوءُ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="أَعْمَالِهِمْ" root="عمل" sureh="9" aye="37" id="28024">
<Subword subEntry="أَعْمَالِ" IsBase="1" />
<Subword subEntry="هِمْ" IsBase="0" /></Word>
<Word entry="وَ" sureh="9" aye="37" id="28025">
<Subword subEntry="وَ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="اللَّهُ" root="ءله" sureh="9" aye="37" id="28026">
<Subword subEntry="اللَّهُ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="لَا" sureh="9" aye="37" id="28027">
<Subword subEntry="لَا" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="يَهْدِي" root="هدي" sureh="9" aye="37" id="28028">
<Subword subEntry="يَهْدِي" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="الْقَوْمَ" root="قوم" sureh="9" aye="37" id="28029">
<Subword subEntry="الْ" IsBase="0" />
<Subword subEntry="قَوْمَ" IsBase="1" /></Word>
<Word entry="الْكَافِرِينَ" root="كفر" sureh="9" aye="37" id="28030">
<Subword subEntry="الْ" IsBase="0" />
<Subword subEntry="كَافِرِينَ" IsBase="1" /></Word>
إن عدة الشهور عند الله اثنا عشر شهرا في كتاب الله يوم خلق السماوات والأرض منها أربعة حرم ذلك الدين القيم فلا تظلموا فيهن أنفسكم وقاتلوا المشركين كافة كما يقاتلونكم كافة واعلموا أن الله مع المتقين (36)
مباحث تقويم
تقويم عبري
http://www.hawzah.net/fa/Article/View/3577
گفتاری مفصل درباره ماههای حرام و جابجا کردن این ماهها
تاریخ انتشار : 1385/4/27
بازدید : 8866
منبع : المیزان جلد نهم , طباطبائی ، سید محمد حسین
[تفسیر آیات 36 و 37 سوره توبه]
بسم الله الرحمن الرحیم
ان عدة الشهور عند الله اثنا عشر شهرا فی کتاب الله یوم خلق السماوات و الارض منها اربعة حرم ذلک الدین القیم فلا تظلموا فیهن انفسکم و قاتلوا المشرکین کافة کما یقاتلونکم کافة و اعلموا ان الله مع المتقین انما النسی ء زیادة فی الکفر یضل به الذین کفروا یحلونه عاما و یحرمونه عاما لیواطؤا عدة ما حرم الله فیحلوا ما حرم الله زین لهم سوء اعمالهم و الله لا یهدی القوم الکافرین
ترجمه آیات
http://www.iranclubs.org/forums/showthread.php?t=156812
خوانده نشده 3 هفته پيش #1
ناقد
عضو ثابت
تاريخ ثبت نام: May 2013
پاسخ‌ها: 3,045
ماجرای نسئ چیست؟
در آیات 36 و 37 سوره توبه ماه های قمری به تعداد 12 ماه تثبیت شده و 4 ماه حرام هم به رسمیت شناخته شده است. در ضمن اقدام نسئ (تاخیر) که برای ثابت نگاه داشتن ماه های قمری و تطبیق آن با ماه های شمسی صورت می گرفته نسخ شده و معادل کفر قلمداد شده است.
إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلَا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ- إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّهُ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ
دراینجا چند نکته و سوال وجود دارد:
اولا سوره توبه آخرین سوره نازل شده در سال ئهم هجری است. یعنی مسلمانان قبل از آن روزه را بر مبنای اقدام نسئ و در زمان معینی (مهرماه) می گرفتند و همچنین مناسک حج هم زمان ثابتی داشت (دی ماه).
ثانیا سوال آن است که نسئ چه اشکالی داشته که در سال دهم هجری نسخ شده و معادل کفر خوانده شده است؟
آیا روزه گرفتن به شکل ثابت در یک فصل معتدل (پاییز) چه ایرادی دارد و آیا منطبق با آیه شریفه یریدالله بکم الیسر و لا یرید بکم العسر نیست؟ انجام مناسک حج هم در فصل زمستان از مشقت های حج می کاهد. اما وقتی مبنا ماه قمری شد چرخشی شده و کار دشوار می شود.
هر چند ما به شکل تعبدی مبنای عباداتمان ماه های قمری است، اما واقعا فلسفه این اقدام پیامبر آن هم در آخرین سال پایانی نبوت روشن نیست. اگر از دوستان فاضل کسی با ادله علمی پاسخی دارد بسم الله...
ناقد حاضر نيست پاسخ بهمراه نقل قول
خوانده نشده 3 هفته پيش #2
khalerize
سعیده
نشان khalerize
تاريخ ثبت نام: Jul 2009
مكان: همه جای ایران سرای من است
سن: 7
پاسخ‌ها: 7,840
روزنوشته ها: 1
ج: ماجرای نسئ چیست؟
سلام. آقا من فاضل نیستم و علم دینی و غیر دینی بالایی هم ندارم...
اما درسته که پایه و اساس معقوله زمان قراردادی هست، اما نمیشه گفت که برای همه اصولش میشه قرار داد جدیدی تعریف کرد.
سال شمسی همونطور که از اسمش واضحه وابسته به حرکت زمین به دور خورشید و موقعیت زمین در پهنه آسمان هست. اما سال و ماه های قمری همونطور که از اسمش پیدا هست وابسته به وضعیت بین زمین و ماه و حرکت ماه به دور زمین است.
در اینکه چرا پیامبر در یک زمان خاص همچین چیزی رو بیان کردن چیزی نمیدونم! مثل اینکه خود خدا گفته مثلا از امروز قبله از بیت المقدس برمیگرده به سمت کعبه و کسی هم نباید نافرمانی بکنه. که خود قبله هم از نظر علمی ارتباطاتی با میدان مغناطیسی زمین داره و جهت مغناطیسی زمین هم به میزان جزئی در قرن ها در حال تغییر هست. ممکنه اون زمان نقطه عطفی بوده باشه برای سلسله تغییرات جزئی این میدان. و قطعا مسائل فراوان دیگه ای هست که هنوز شاید اصلا چیزی درموردش به ذهن ما راه پیدا نکرده باشه. مثل تغییرات انحراف شمال و جنوب مغناطیسی زمین نسبت به شمال و جنوب جغرافیایی که قطعا اون زمان اصلا به ذهن مردم عادی راهی نداشته.
در خصوص این مورد هم در علم نجوم در مورد تاثیرات قرار گیری ماه نسبت به زمین در زمان های مختلف مباحث وسیع و ثابت شده ای وجود داره مثل چیزهایی که هرچند به صورت اصطلاحی به گوش مردمان بی اطلاع از نجوم هم میخوره مثل اینکه مثلا اوضاع قمر در عقربه و ... همه اینها تفاسیر علمی داره. و تاثیرات مستقیم بر بدن و حالات انسان و کلا زمین داره.
خلاصه اینکه رمضان از حلول ماهش باید شروع بشه و به حلول بعدی ماه ختم بشه، و این همه تاکید بر اینکه تنها یک روز بعد از این ماه یعنی روز عید فطر روزه گرفتن حرام هست قطعا بی علت نیست... چه برسه به اینکه مثلا چندماه این زمان جابجا بشه که توی مهر باشه همیشه،،، بعد مثلا اصلا معلوم نیست در هر سال ماه مهر در چه زمانی از حلول یک ماه قمری قرار بگیره و ...
و اینکه قضیه بین قبل از سال دهم هجری و بعد از اون چی بوده هم میتونه خیلی علم سنگینی پشتش وجود داشته باشه و سال دهم هجری در نقطه ی عطفی برای قوانین نجومی قرار گرفته بوده باشه و یا خیلی مسائل دیگه ای که شاید الان اصلا به ذهن ما راهی نداشته باشه.
__________________
چو ایران نباشد تن من مباد
khalerize حاضر نيست پاسخ بهمراه نقل قول
خوانده نشده 3 هفته پيش #3
ناقد
عضو ثابت
تاريخ ثبت نام: May 2013
پاسخ‌ها: 3,045
ج: ماجرای نسئ چیست؟
با تشکر؛
مطالب خوبی نوشتید. اما مبنای آن بیشتر بر اساس حدس و گمان است تا امور علمی و یقینی. یعنی علم نجوم هنوز چیزی در باره ماه قمری رمضان ارائه نکرده که واجد خصوصیتی ویژه ای باشد و روزه به دلیل این خصوصیت در آن واجب شده باشد.
ضمنا برخی مسایل در تاریخ منشا سیاسی دارد. مثلا تغییر قبله به دلیل هویت بخشی به مسلمانان و قطع وابستگی به یهود بوده است. برخی گفته اند نسخ نسئ و اعلام ماه های قمری هم به دلیل همین هویت بخشی و استقلال از فرهنگ عرب جاهلی و یا فرهنگ یهود بوده که ظاهرا موضوع نسئ را منجمان یهود به اعراب یاد داده بودند...
والله أعلم...
ناقد حاضر نيست پاسخ بهمراه نقل قول
خوانده نشده 3 هفته پيش #4
khalerize
سعیده
نشان khalerize
تاريخ ثبت نام: Jul 2009
مكان: همه جای ایران سرای من است
سن: 7
پاسخ‌ها: 7,840
روزنوشته ها: 1
ج: ماجرای نسئ چیست؟
نقل قول:
در اصل توسط ناقد نوشته شده است نمايش نوشته
با تشکر؛
مطالب خوبی نوشتید. اما مبنای آن بیشتر بر اساس حدس و گمان است تا امور علمی و یقینی. یعنی علم نجوم هنوز چیزی در باره ماه قمری رمضان ارائه نکرده که واجد خصوصیتی ویژه ای باشد و روزه به دلیل این خصوصیت در آن واجب شده باشد.
ضمنا برخی مسایل در تاریخ منشا سیاسی دارد. مثلا تغییر قبله به دلیل هویت بخشی به مسلمانان و قطع وابستگی به یهود بوده است. برخی گفته اند نسخ نسئ و اعلام ماه های قمری هم به دلیل همین هویت بخشی و استقلال از فرهنگ عرب جاهلی و یا فرهنگ یهود بوده که ظاهرا موضوع نسئ را منجمان یهود به اعراب یاد داده بودند...
والله أعلم...
خواهش میکنم.
ببینید وقتی در زمینه ای نشانه ای روشن میشه که برای عقل وجود علتی در اون زمینه واضح و آشکار میشه دیگه رد کردنش ولو اینکه هنوز نقاط مبهمی برامون وجود داشته باشه کار غیر معقولی هست. چون در اون حدی که حقیقت به اثبات برسه دلیل وجود داره.
دیگه پذیرفتن یا نپذیرفتنش برمیگرده به میزان اعتماد به امر خدا و میزان یقین قلبی!
( و این حقیقت الان به اثبات رسیده که موقعیت ماه در زمان های مختلف سال به عبارتی بردار موقعیتش در دستگاه مختصات اینرسی خورشید مرکز، تاثیر مستقیم روی انسان ها داره،،، و وقتی این موضوع به اثبات میرسه، نادیده گرفتنش و اینکه وقتی هنوز چیزی حتی راجع به کلیت این علم نمیدونیم بگیم، نه حالا من میخوام بدونم ماه رمضون خودش دقیقا چه ویژگی ای داره!!!، غیر منطقی هست!)
در مورد تغییر قبله...
یعنی شما واقعا امر خدا رو محدود به یک جنبه میدونید؟ در حالی که تمام احکام خدا همه جانبه هستند. خدا محدود به این نیست که حکمش تنها بر یک موضوع دلالت بکنه و بگیم مثلا فقط به علت سیاسی بوده. ایجاد تطابق زمانی نظم نظام آفرینش با یک امر سیاسی برای خدا دشواره؟
این اصلا ناقض محکم و استوار بودن نظم جهان نیستا! بلکه به این معنی هست که این نظم منبعش خداست و اون حکم هم منبعش خداست و مچ کردن این دوتا با هم و هماهنگ کردن هزاران فاکتور دیگه با این ها درست در یک زمان، اصلا تعجبی نداره وقتی که ما خدا رو حاکم و مدیر و مسلط بر همه چیز عالم میدونیم.
__________________
چو ایران نباشد تن من مباد
khalerize حاضر نيست پاسخ بهمراه نقل قول
خوانده نشده 3 هفته پيش #5
ناقد
عضو ثابت
تاريخ ثبت نام: May 2013
پاسخ‌ها: 3,045
ج: ماجرای نسئ چیست؟
دوست عزیز، همان طور که در مباحث و موضوعات دیگر هم گفته ام، در مطالعات دینی دو رویکرد وجود دارد: نقلی و عقلی.
نگاه نقلی عمدتا متکی بر آیات و روایات است و نوعی تعبد در آن حاکم است و اگر هم از عقل و استدلال در آن سخنی گفته می شود عقل دینی و اخلاقی است، نه عقل پرسشگر و شورشگر.
اما رویکرد عقلی مبتنی بر علم و فلسفه و استدلال منطقی است، در نتیجه هر چیزی را ولو این که از نقلیات مقدس باشد به آسانی نمی پذیرد. به عبارتی این نگاه سکولار است و برای هیچ چیز قداست قائل نیست.
توجه کنید اگر نگاهمان درونی باشد با نگاه اول خیلی از مشکلات قابل حل است و هر جا اصطلاحا عقلمان قد نداد با تعبد مساله را می پذیریم چون می گوییم خدا و پیامبر گفته اند. با این نگاه مطالب شما کاملا درست و قابل قبول است.
اما وقتی نگاه برونی باشد و بخواهیم با جهانی بحث و گفت وگو کنیم که معیاری جز عقل و علم سکولار ندارد چه باید کرد؟ چرا راه دور برویم حتی نسل جدید که در جامعه دینی پرورده شده زیر بار آموزه های تعبدی نمی رود تا چه رسد به کسانی که در جوامع غیر دینی هستند. آیا اگر فرزند ما در خانه یا مدرسه یا دانشگاه یک سوال ساختارشکن مطرح کند باید دهانش را بست و او را به تعبد دعوت کرد؟
نتیجه بحثم آن است که طرح سوال در جزئیات دین اعم از اعتقادات و احکام ـ که یک نمونه اش ماجرای نسئ است ـ مقتضای عقل و شرایط موجود جهان فعلی است. اگر بتوانیم برای این امور ادله عقلی و علمی بیاوریم مطمئن باشید دین فراگیر می شود؛ برای مثال اگر برای وجوب روزه در ماه قمری رمضان یک دلیل محکم علمی پیدا شود، قطعا بسیاری از غیرمسلمانان هم روزه خواهد گرفت. اما اگر بر تعبد اصرار داشته باشیم دایره دین تنگ و تنگتر می شود.
شهید مطهری از جمله معدود روحانیونی بود که قائل به شیوه دوم بود، لذا به جای شیوه های سنتی سایر علما، فلسفه آموخت و با ابزار منطق به طرح و تبیین مسایل دینی پرداخت. مطمئنا اگر عمرش کفاف می داد و قربانی گلوله تعبد و تحجر نمی شد، پاسخ بسیاری از مسایل امروزی را می داد....
ناقد حاضر نيست پاسخ بهمراه نقل قول
كاربران ذيل از ناقد بابت اين نوشته مفيد تشكر كرده‌اند :
khalerize
خوانده نشده 3 هفته پيش #6
khalerize
سعیده
نشان khalerize
تاريخ ثبت نام: Jul 2009
مكان: همه جای ایران سرای من است
سن: 7
پاسخ‌ها: 7,840
روزنوشته ها: 1
ج: ماجرای نسئ چیست؟
نقل قول:
در اصل توسط ناقد نوشته شده است نمايش نوشته
دوست عزیز، همان طور که در مباحث و موضوعات دیگر هم گفته ام، در مطالعات دینی دو رویکرد وجود دارد: نقلی و عقلی.
نگاه نقلی عمدتا متکی بر آیات و روایات است و نوعی تعبد در آن حاکم است و اگر هم از عقل و استدلال در آن سخنی گفته می شود عقل دینی و اخلاقی است، نه عقل پرسشگر و شورشگر.
اما رویکرد عقلی مبتنی بر علم و فلسفه و استدلال منطقی است، در نتیجه هر چیزی را ولو این که از نقلیات مقدس باشد به آسانی نمی پذیرد. به عبارتی این نگاه سکولار است و برای هیچ چیز قداست قائل نیست.
توجه کنید اگر نگاهمان درونی باشد با نگاه اول خیلی از مشکلات قابل حل است و هر جا اصطلاحا عقلمان قد نداد با تعبد مساله را می پذیریم چون می گوییم خدا و پیامبر گفته اند. با این نگاه مطالب شما کاملا درست و قابل قبول است.
اما وقتی نگاه برونی باشد و بخواهیم با جهانی بحث و گفت وگو کنیم که معیاری جز عقل و علم سکولار ندارد چه باید کرد؟ چرا راه دور برویم حتی نسل جدید که در جامعه دینی پرورده شده زیر بار آموزه های تعبدی نمی رود تا چه رسد به کسانی که در جوامع غیر دینی هستند. آیا اگر فرزند ما در خانه یا مدرسه یا دانشگاه یک سوال ساختارشکن مطرح کند باید دهانش را بست و او را به تعبد دعوت کرد؟
نتیجه بحثم آن است که طرح سوال در جزئیات دین اعم از اعتقادات و احکام ـ که یک نمونه اش ماجرای نسئ است ـ مقتضای عقل و شرایط موجود جهان فعلی است. اگر بتوانیم برای این امور ادله عقلی و علمی بیاوریم مطمئن باشید دین فراگیر می شود؛ برای مثال اگر برای وجوب روزه در ماه قمری رمضان یک دلیل محکم علمی پیدا شود، قطعا بسیاری از غیرمسلمانان هم روزه خواهد گرفت. اما اگر بر تعبد اصرار داشته باشیم دایره دین تنگ و تنگتر می شود.
شهید مطهری از جمله معدود روحانیونی بود که قائل به شیوه دوم بود، لذا به جای شیوه های سنتی سایر علما، فلسفه آموخت و با ابزار منطق به طرح و تبیین مسایل دینی پرداخت. مطمئنا اگر عمرش کفاف می داد و قربانی گلوله تعبد و تحجر نمی شد، پاسخ بسیاری از مسایل امروزی را می داد....
اساس دین به اعتماد و یقین به خداست و مسلمان هم تسلیم به امر خدا، کسی که هنوز توی اول کار دین لنگ میزنه، هرچی هم که اثبات علمی برای مسائل مختلف براش اورده بشه باز تا توی یک مسئله چیزی رو متوجه نشه برمیگرده سر نقطه اولش.
اتفاقا نگرش اولی که گفتین کاملا براساس عقل جلومیره که همونطور که قبلا هم گفتم عقل این فرمان رو میده که وقتی حقیقتی روشن شد نادیده گرفتن چیزی که دونستیم بدلیل یه سری ندانسته ها کاملا غیر عقلی هست. خدا خودش به پیامبرش گفته تو فقط باید راه رو نشون بدی و حقیقت رو روشن کنی، اینکه یه عده نمیخوان قبول کنن دیگه نباید اصرار کرد، اگه خدا میخواست خودش همه رو مسلمون میکرد!
خیلی ها مثل دکتر مطهری اهل علم هستن... اما این به معنی نیست که کلا نگرش دوم رو موجه میدونن.
یه عده دنبال تحقیق هستن دنبال دونستن هستن، اهل تفکر هستن و سوالاتشون بر این پایه هست. اما یه عده برخلاف اینکه خودشون رو خیلی منطقی و عاقل میدونن، هدفشون از پرسیدن سوال یا بیان ابهام رسیدن به جواب نیست، اصلا فکرشون تمایل به پذیرفتن نداره. روی سخن عالمان و دانشمندان دینی با گروه اوله و هر انسان حقیقت جویی.
خلاصه به نظر من دنبال جنبه های علمی دین بودن و تحقیق و تفکر اصلا واجبه. اما هرکس باید خودش هم دنبال حقیقت باشه. برای کسانی که در باطن چشمشون رو رو به حقیقت بسته باشن هیچ استدلالی کارساز نیست و طرف میشه از برترین دانشمندان جهان اونوقت کل انرژیش رو میذاره رو استفاده از علم برای رد خدا!
بحث اصلی شما خیلی خوبه که هرکس بیاد و ازدیدگاه علوم مختلف مسئله رو بررسی کنه
__________________
چو ایران نباشد تن من مباد
khalerize حاضر نيست پاسخ بهمراه نقل قول
كاربران ذيل از khalerize بابت اين نوشته مفيد تشكر كرده‌اند :
عبدالعلی69
خوانده نشده 2 هفته پيش #7
ناقد
عضو ثابت
تاريخ ثبت نام: May 2013
پاسخ‌ها: 3,045
ج: ماجرای نسئ چیست؟
تنافر و تعارضی در کار نیست. اتفاقا شهید مطهری فقه و حدیث هم خوانده بود، اما حرفش این بود که برای ارائه همان فقه و حدیث نیازمند فلسفه و منطق هستیم، شیوه ای که علما و فقهای سنتی معمولا با آن مخالفند.
بلی ما مسئول مسلمان شدن همه انسان ها نیستیم، بلکه مانند پیامبر فقط مامور تبلیغ هستیم. اما بحث در شیوه تبلیغ است که همان طور که گفته شد در عصر حاضر شیوه های علمی و عقلانی بیشتر جواب می دهد.
از طرفی ما با انبوهی از سوالات دینی به ویژه از طرف نسل جوان روبه رو هستیم. وظیفه ما و به طور خاص علمای دینی چیست؟ یک روش این است که بگوییم اسلام دین تسلیم و تعبد است و هر که نپذیرفت حسابش با کرام الکاتبین است!
اما روش دیگری هست. باید در پی راه ها و شیوه هایی باشیم که با اتکا به عقل و منطق آموزه های دین را به شکل جذاب برای مخاطبان مطرح کنیم تا جذب دین شوند و با درک حقیقت به همان تسلیم و ایمان برسند. عموم مخاطبان خصوصا جوانان چنین هستند چون دارای فطرت الهی هستند و این که بگوییم آن هایی که سوال زیاد می کنند و مسایل را به آسانی نمی پذیرند، عناد دارند و چشمشان را به حقیقت بسته اند به منزله پاک کردن صورت مساله است....!
بنا بر این از تشکیک و سوال کردن نباید ترسید، چون این ها مقدمه علم و یقین است. کسانی که مانع سوال کردن می شوند احتمالا دستشان خالی است و نمی توانند به همه سوالات پاسخ عقلی بدهند. این ضعف از دین نیست، بلکه از علمای دین است که همانند شهید مطهری به خود زحمت مطالعات فراگیر و اتکا به روش عملی و منطقی را نمی دهند و با فقه مندرس، آن هم در چهارچوب وعظ و خطابه، از مخاطبان خود جز تسلیم و تعبد و تکلیف نمی خواهند.... چنین نگاهی نه تنها دین را حفظ نمی کند، بلکه آن را تضعیف و در نهایت منقرض می کند.
ناقد حاضر نيست پاسخ بهمراه نقل قول
خوانده نشده 4 ساعت پيش #8
خیرالبریه
علی وشیعته
نشان خیرالبریه
تاريخ ثبت نام: Jul 2007
پاسخ‌ها: 3,585
ج: ماجرای نسئ چیست؟
سلام
{يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا} قرأ حمزةُ، والكسائيُّ، وخلفٌ، وحفصٌ، عن عاصمٍ: (يُضَلُّ) بضم الياء وفتح الضاد مجهولًا، وقرأ يعقوبُ: بضمِّ الياءِ وكسرِ الضادِ؛ أي: (يُضِلُّ) الكافرونَ أتباعَهم، والباقونَ: بفتح الياءِ وكسرِ الضاد ؛ لأنهم هم الضالون..
قَوْلُهُ إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيادَةٌ فِي الْكُفْرِ قَرَأَ نَافِعٌ فِي رِوَايَةِ وَرْشٍ عَنْهُ النَّسِيُّ بِيَاءٍ مُشَدَّدَةٍ بِدُونِ هَمْزٍ. وَقَرَأَ الْبَاقُونَ بِيَاءٍ بَعْدَهَا هَمْزَةٌ. قَالَ النَّحَّاسُ: وَلَمْ يَرْوِ أَحَدٌ عَنْ نَافِعٍ هَذِهِ الْقِرَاءَةَ إِلَّا وَرْشٌ وَحْدَهُ، وَهُوَ مُشْتَقٌّ مِنْ نَسَأَهُ وَأَنْسَأَهُ: إِذَا أَخَّرَهُ، حَكَى ذَلِكَ الْكِسَائِيُّ. قَالَ الْجَوْهَرِيُّ: النَّسِيءُ فَعِيلٌ بِمَعْنَى مَفْعُولٍ مِنْ قَوْلِكَ نَسَأْتُ الشَّيْءَ فَهُوَ مَنْسُوءٌ: إِذَا أَخَّرْتَهُ، ثُمَّ تَحَوَّلَ مَنْسُوءٌ إِلَى نَسِيءٍ كَمَا تَحَوَّلَ مَقْتُولٌ إِلَى قَتِيلٍ. قَالَ ابْنُ جَرِيرٍ: فِي النَّسِيءِ بِالْهَمْزَةِ مَعْنَى: الزِّيَادَةِ، يُقَالُ: نَسَأَ يَنْسَأُ: إِذَا زَادَ، قَالَ: وَلَا يَكُونُ بِتَرْكِ الْهَمْزَةِ إِلَّا مِنَ النِّسْيَانِ كَمَا قَالَ تَعَالَى نَسُوا اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ، وَرَدَّ عَلَى نَافِعٍ قِرَاءَتَهُ.
فتح القدیر
قال ابن عباس رضي الله عنهما: إنهم ما أحلوا شهرا من الحرام إلا حرموا مكانه شهرا من الحلال، ولم يحرموا شهرا من الحلال إلا أحلوا مكانه شهرا من الحرام لأجل أن يكون عدد الأشهر الحرم أربعة مطابقة لما ذكره الله تعالى.
وَأخرج عبد الرَّزَّاق وَابْن الْمُنْذر وَابْن أبي حَاتِم وَأَبُو الشَّيْخ عَن مُجَاهِد رَضِي الله عَنهُ فِي قَوْله {إِنَّمَا النسيء زِيَادَة فِي الْكفْر} قَالَ: فرض الله الْحَج فِي ذِي الْحجَّة وَكَانَ الْمُشْركُونَ يسمون الْأَشْهر ذِي الْحجَّة وَالْمحرم وصفر وربيع وربيع وجمادى وجمادى وَرَجَب وَشَعْبَان ورمضان وشوال وَذُو الْقعدَة وَذُو الْحجَّة ثمَّ يحجون فِيهِ ثمَّ يسكتون عَن الْمحرم فَلَا يذكرُونَهُ ثمَّ يعودون فيسمون صفر صفر ثمَّ يسمون رَجَب جُمَادَى الآخر ثمَّ يسمون شعْبَان رَمَضَان ورمضان شَوَّال ويسمون ذَا الْقعدَة شَوَّال ثمَّ يسمون ذَا الْحجَّة ذَا الْقعدَة ثمَّ يسمون الْمحرم ذَا الْحجَّة ثمَّ يحجون فِيهِ واسْمه عِنْدهم ذُو الْحجَّة ثمَّ عَادوا مثل هَذِه الْقِصَّة فَكَانُوا يحجون فِي كل شهر عَاما حَتَّى وَافق حجَّة أبي بكر رَضِي الله عَنهُ الْآخِرَة من الْعَام فِي ذِي الْقعدَة ثمَّ حج النَّبِي صلى الله عَلَيْهِ وَسلم حجَّته الَّتِي حج فِيهَا فَوَافَقَ ذُو الْحجَّة فَذَلِك حِين يَقُول النَّبِي صلى الله عَلَيْهِ وَسلم فِي خطبَته إِن الزَّمَان قد اسْتَدَارَ كَهَيْئَته يَوْم خلق الله السَّمَوَات وَالْأَرْض
اولا فلسفه نسی این بود که عرب چون معتاد به جنگ وغارت بود برای اینکه متعهد به ماه حرامی نباشد آنرا در سالهای مختلف در ماههای مختلف تصویب مینمود تا برای غارت وتجاوز راحت باشد !
ثانیا :
ابن ابی حاتم از سدی روایت کرده که در ذیل آیه موردبحث گفته است: مردی از قبیله بنی کنانه به نام جنادة بن عوف و به کنیه ابی امامه، کارش این بود که ماهها را حلال و حرام می کرد و چون بر عرب دشوار بود که سه ماه پشت سر هم دست از جنگ بکشند و به غارت یکدیگر نپردازند، لذا هر وقت می خواستند به قومی حمله برنداو برمی خاست و در همانجا مردم را مخاطب قرار داده و می گفت"من محرم را حلال و بجای آن صفر را حرام کردم"، پس از این اعلام به قتال و کارزار می پرداختند، و چون محرم تمام می شد و صفر می رسید، نیزه ها را زمین گذاشته دست از جنگ می کشیدند، سال دیگر بازجناده برمی خاست و اعلام می کرد که"من صفر را حلال و محرم را حرام نمودم"، و بدین وسیله عدد ماههای حرام را تکمیل می کرد
قبل از اسلام، عرب محرم را صفر اول، و صفر را صفر دوم نامیده و بهر دو می گفتند"صفرین"همچنانکه به دو ربیع می گفتند"ربیعین"و دو جمادی را می گفتند"جمادین"و
نسی ء به صفر اول می رسید.و از صفر دوم نمی گذشت.پس از آنکه اسلام حرمت صفر اول راامضاء نمود، از آن ببعد آن را" شهر الله المحرم"نامیدند، و چون استعمال این اسم زیاد شد لذاآن را تخفیف داده و گفتند"محرم"، و از آن ببعد اسم صفر مختص به صفر دوم گردید.پس درحقیقت کلمه محرم از اسمهائی است که در اسلام پیدا شده، همچنانکه سیوطی نیز در کتاب المزهر به این معنا اشاره کرده است.
مؤلف: حاصل این روایت با همه تشویش و اضطرابی که در آن می باشد، این است که عرب قبل از اسلام، نخست همه ساله زیارت حج را در ذی الحجه انجام می دادند، و بعدابنا را بر این گذاشتند که هر سال حج را در ماهی بجا آورند، و بدین طریق عمل حج را درماههای سال می گردانیدند، و نوبت به هر ماهی که می رسید آن سال، آن ماه را ذی الحجه نام می گذاشتند، و اسم اصلی اش را نمی بردند.
و لازمه این کار - بطوری که از روایت برمی آید - این بود که هر سالی که عمل حج درآن بوده، مرکب از سیزده ماه باشد، و اسم پاره ای از ماهها دو بار و یا بیشتر تکرار شود و به همین جهت طبری گفته: اعراب سال را سیزده ماه قرار می دادند.و در بعضی روایات آمده که دوازده ماه و بیست و پنج روز به حساب می آوردند.
و نیز لازمه این کار این بوده که تمام ماهها در هر سال اسامیشان تغییر کند، و هیچ وقت اسم هیچ یک از ماهها با خود ماه موافق نشود، مگر در هر دوازده سال یکبار، البته، بشرطی که این تغییر و تبدیل منظم صورت می گرفت، و گر نه دوازده سال یکبار هم، چنین اتفاقی نمی افتاد.
و چنین تغییری را انساء و تاخیر نمی گویند، و این روایت نمی تواند مفسر آیه باشد، برای اینکه سال را سیزده ماه گرفتن و ماه آخری را ذی الحجه نام نهادن در حقیقت تغییر اصل ماهیت سال است نه تاخیر بعضی از ماههای آن، و انساء که در آیه آمده به معنای تاخیر است نه تغییر.
http://www.hawzah.net/fa/Article/View/3577