بسم الله الرحمن الرحیم
کیهانشناسی فیزیکی
فهرست فیزیک
فهرست علوم
مکانیک
قول به جاذبه منسوب به ثابت بن قرة
کیهانشناسی فیزیکی
اصل انسان‌نگر-Anthropic principle
رده:کیهانشناسی فیزیکی
Force---نیرو----قوة---
Energy----انرژی----طاقة---
کیهانشناسی فیزیکی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
نوشتاری از مجموعه‌ی
کیهانشناسی فیزیکی
Ilc 9yr moll4096.png
گیتی مهبانگ سن جهان گاه‌شمار مهبانگ
جهان اولیه
[نمایش]
جهان منبسط‌شونده
[نمایش]
تشکیل ساختار
[نمایش]
آینده جهان
[نمایش]
اجزا
[نمایش]
تاریخچه نظریات کیهان‌شناختی
[نمایش]
آزمایش‌ها
[نمایش]
دانشمندان
[نمایش]
اثرات اجتماعی
[نمایش]
نشان درگاه درگاه اخترشناسی
نبو
کیهانشناسی(به انگلیسی: Cosmology) مطالعه سرآغاز و سرانجام جهان است. کیهانشناسی فیزیکی شاخه‌ای از دانش فیزیک است که به مطالعه دانشگاهی و علمی سرآغاز، تکامل، ساختار، دینامیک و سرنوشت نهایی کیهان و همچنین قوانین طبیعی که بر آن حکمفرماست، می‌پردازد.[۱] این دانش در تکاپوی آن است که با اعمال قوانین فیزیکی بر کیهان که به صورت یک منظومه بسته فیزیکی در نظر گرفته می‌شود، تحول آن به صورت روابط ریاضی استخراج شود. کیهانشناسی دانش بررسی ساختار کلان و تاریخ کیهان است. این دانش به ویژه به جستارهای مربوط به خاستگاه جهان می‌پردازد. کیهانشناسی مذهبی مجموعه‌ای از باورهاست که برپایه متون تاریخی، مذهبی و اساطیری و سنن مرتبط با خلقت و رستاخیز، بنا شده‌اند.
کیهانشناسی فیزیکی توسط رسته‌ای از دانشمندان همچون اخترشناسان، فیزیکدانان نظری، و فیلسوفان دانشگاهی همچون متافیزیک‌شناسان، فلاسفه فیزیک و فلاسفه فضازمان، مورد مطالعه قرارمی‌گیرد. کیهانشناسی نوین در تسخیر نظریه مهبانگ که سعی دارد ستاره‌شناسی رصدی را با فیزیک ذرات بیامیزد.
اگرچه واژه کیهانشناسی نسبتاً جدید است(نخستین بار در سال ۱۷۳۰ توسط کریستیان ولف در کتاب Cosmologia Generalis به‌کاربرده شد)، اما مطالعه جهان تاریخی طولانی دارد و مورد توجه دانش، فلسفه و مذهب قرارگرفته‌است. از مطالعات مرتبط با کیهانشناسی می‌توان به کیهان‌زایی که بر روی خاستگاه کیهان تمرکز دارد یا کیهان‌نگاری که نقشه‌ای از ویژگی‌های کلی کیهان را رسم می‌کند، اشاره نمود. کیهانشناسی با اخترشناسی مرتبط است، اما کیهانشناسی با جهان به عنوان یک کل و اخترشناسی با اجرام آسمانی سر و کار دارند.
محتویات
۱ اصول کیهانشناسی
۲ جستارهای وابسته
۳ منابع
۴ پیوند به بیرون
اصول کیهانشناسی
برای بررسی کیهان اصولی را به نام اصول کیهانشناسی فرض می‌کنند:
۱-جهان همگن است.
۲-جهان همسانگرد است.
۳-هیچ نقطه‌ای در جهان بر نقاط دیگر ارجح نیست.
بنا به شرایط اولیه و جزییاتی که در نظر گرفته می‌شود الگوهای متفاوتی برای سرآغاز و سرانجام کیهان پیشنهاد شده‌است.
آن الگوی کیهان‌شناختی که امروزه مورد پذیرش اکثریت جامعه علمی است به نطریه استاندارد کیهانشناسی مشهور است. مدل مهبانگ نحوه آغاز زمان در این نطریه می‌باشد.
جستارهای وابسته
عمر کیهان
کیهان‌زایی
منابع
Introduction: Cosmology - space - 04 September 2006 - New Scientist
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «کیهانشناسی». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ آوریل ۲۰۰۸.
پیوند به بیرون
داده‌های کتابخانه‌ای
GND: 4114294-9
وبگاه مؤسسه علوم و کیهانشناسی هفت آسمان
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کیهانشناسی فیزیکی موجود است.
دانش فضایی وبگاه فارسی دانش فضایی درباره علوم و فناوری فضایی
[نمایش]
نبو
گرایش‌های رشتهٔ اخترشناسی
[نمایش]
نبو
تاریخ بزرگ
این یک مقالهٔ خرد پیرامون اخترشناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.
رده‌ها:
کیهانشناسی فیزیکیاخترفیزیکفلسفه زمانکیهان‌شناسینسبیت عام
تفاوت اصل و قانون در فیزیک
دانشمندان براي بيان قانون هاي فيزيكي، اغلب از گزاره های كلي و در عین حال مختصر استفاده می کنند. قانون هاي فيزيكي، معمولاً رابطۀ بین برخي از کمیت هاي فيزيكي را توصيف مي كنند و در دامنۀ وسیعی از پدیده های گوناگون طبيعت معتبرند (مانند قانون هاي نيوتون، قانون شکست نور یا قانون پایستگی انرژی) .
برای توصيف دامنة محدودتری از پدیده هاي فيزيكي، که عمومیت کمتری دارند، اغلب از اصطلاح اصل استفاده می شود (مانند اصل پاسکال كه براي شاره هاي ساكن و محصور معتبر است.)
مدل، نظریه و قانون
از
محمد پرگلی -
۱۳۹۴/۰۶/۲۹
0
بیگ بنگ: هنگامی که دانشمندان می کوشند تا مجموعه ی ویژه ای از پدیده ها را درک کنند، غالبا از مدل استفاده می کنند. مدل از نظر علمی، نوعی مقایسه یا تصویر ذهنی از پدیده ها با چیزی است که اغلب با آن آشنا هستیم. برای مثال مدل موجی نور. بر خلاف امواج آب، امواج نوری را نمی بینیم، اما خوب است فکر کنیم نور هم از امواج ساخته شده است، زیرا آزمایش ها دلالت بر آن دارند که از بسیاری جهات نور هم شبیه امواج آب عمل می کند.
light-waves-particles-750x410به گزارش بیگ بنگ، هدف از ارائه ی مدل، به دست آوردن تصویری تقریبا ذهنی یا عینی است، یعنی چیزی را مجسم کردن. هنگامی که نمی توان دید واقعا چه اتفاقی روی می دهد، اغلب مدل ها با مقایسه با یک دستگاه آشنا(برای مثال همان امواج آب) به ما بینش ژرف تری می دهد که می تواند آزمایش های جدیدی را مطرح کند و یا اندیشه هایی را درباره ی دیگر پدیده های وابسته به وجود آورد که شاید روزی به وقوع بپیوندند.
شاید از تفاوت های میان نظریه و مدل شگفت زده شوید، زیرا بعضی اوقات این واژه ها به صورت مترادف هم به کار می روند، اما مدل معمولا ساده است و مقایسه ای ساختاری برای پدیده های مورد بررسی در اختیارمان می گذارد، در صورتی که نظریه گسترده تر و بسیار مفصل تر است و اغلب می توان پیش بینی های کمی آزمون پذیری را با دقت هرچه تمام تر ارائه دهد. بعضی اوقات یک مدل را بسط می دهند و اصلاح می کنند تا با آزمایش های انجام شده در گستره ی وسیعی از پدیده ها مطابقت نزدیکی داشته باشد، در این حال شاید بتوان آن را به عنوان یک نظریه تلقی کرد.
مدل ها می توانند بسیار سودمند باشند، زیرا اغلب به نظریه های مهمی می انجامند، اما آنچه اهمیت دارد این است که نظریه یا مدل را با خود دستگاه های واقعی و پدیده ها اشتباه نگیریم. دانشمندان، عنوان قانون را به گزاره های موجز و فراگیر درباره ی چگونگی رفتار طبیعت نسبت می دهند.(برای مثال پایستگی انرژی). گاهی این گزاره ها به شکل رابطه ها یا معادله ی میان کمیت ها بیان می شوند.(مانند قانون دوم نیوتن F=ma)
Blog-1361-magic-mathقانون گزاره ای است که آزمایش پذیری آن در گستره ی بزرگی از پدیده های مشاهده پذیر به اثبات رسیده باشد. از این رو قانون میان بسیاری از پدیده های مشاهده شده وحدت ایجاد می کند. برای گزاره های کمتر فراگیر اغلب اصطلاح اصل به کار برده می شود.(برای مثال اصل ارشمیدس) البته مرز میان قانون و اصل اختیاری است و در این باره همواره هماهنگی وجود ندارد. قوانین علمی با قوانین سیاسی تفاوت دارند. قوانین سیاسی تجویزی هستند و چگونگی رفتار ما را تعیین می کنند، در حالی که قوانین علمی توصیفی اند و چگونگی رفتار طبیعت نه آن طور که باید باشد، بلکه آن طور که هست را توضیح می دهند.
قوانین نیز مانند نظریه ها نمی توانند به طور نامحدود و متنوع در همه ی موارد ممکن آزموده شوند. بنابراین نمی توان گفت که یک قانون به طور مطلق صحیح است. اصطلاح قانون را هنگامی به کار می بریم که اعتبار آن در گستره ی بزرگی از موارد آزموده،و محدودیت های اعتباری آن به روشنی درک شده باشد. با این حال همین که اطلاعات جدیدی به دست بیاید، بعضی از قوانین اصلاح یا کنار گذاشته می شوند. معمولا دانشمندان به تحقیقات خود طوری ادامه می دهند که گویا قوانین و نظریه ها همواره صحیح هستند، اما آنها مجبورند ذهن خود را در هر مورد آزاد بگذارند تا پذیرای اطلاعات جدیدی باشند، اطلاعاتی که ممکن است اعتبار قانون را تغییر دهد.
نویسنده: داگلاس جیانکولی/ دانشگاه کالیفرنیا
ترجمه: احمد توحیدی
لینک کوتاه مقاله : https://bigbangpage.com/?p=35719