بسم الله الرحمن الرحیم
مناسک حج(امام و مراجع)، ص 509
[1088] س - شخصى بدون گرفتن وكالت در ذبح، از طرف عيالش يا شخص ديگرى قربانى مى‌نمايد، به اين خيال كه اذن فحوى از او دارد و مطمئن است كه وقتى به عيالش يا رفيقش بگويد من در قربانگاه براى تو قربانى كرده‌ام او راضى است و خوشحال هم مى‌شود، اين نحو قربانى كافيست يا نه؟ ج - كافى نيست مگر او را وكيل كرده باشد.
. آية الله بهجت: چنانچه احراز رضايت كرد و شاهد حال هم دالّ بر رضايت بود؛ به طورى كه اگر او بفهمد راضى است كفايت مى‌كند.
آية الله خامنه‌اى: قربانى كردن بايد به وسيله خود شخص يا با وكالت از سوى او انجام شود، اما اگر شخص ديگرى بدون وكالت گرفتن از او برايش ذبح انجام دهد، صحت آن محل اشكال است و بنا بر احتياط، نمى‌توان به آن اكتفا كرد.
آية الله زنجانى: كافى نيست مگر مأذون در ذبح باشد.
مجمع المسائل، ج 1، ص 504
س 20 - شخصى بدون گرفتن وكالت در ذبح، از طرف عيالش يا شخص ديگرى قربانى مى‌نمايد باين خيال كه اذن فحوى از او دارد و مطمئنّ است كه وقتى به طرف بگويد راضى است و خوشحال مى‌شود اين نحو قربانى مجزى است يا نه؟. ج - مجزى نيست.
استفتاءات حج(صافی)، ص 224
نيابت در ذبح 735 س - شخصى بدون گرفتن وكالت در ذبح، از طرف عيالش يا شخص ديگرى قربانى مى‌نمايد، به اين خيال كه اذن فحوى از او دارد، و مطمئن است كه وقتى به طرف بگويد راضى است و خوشحال مى‌شود، اين نحو قربانى مجزى است يا نه؟ ج - مجزى نيست.
احکام و مناسک حج(منتظری)، ص 218-219
«مسألۀ 590» اگر كسى بدون گرفتن وكالت از ديگرى به گمان كافى بودن رضايت قلبى به نيابت او قربانى كرد كافى نيست؛ هر چند آن ديگرى زن او يااز دوستان صميمى او باشد.
مناسک حج(لنکرانی)، ص 377
مسئلۀ 281 - - بدون اخذ وكالت نمى‌توان قربانى ديگرى را ذبح كرد. اگرچه بداند او راضى است؛ بنابراين اگر كسى براى دوست يا همسر خود كه حتى مخارج حج او را عهده‌دار است، بدون اينكه از آنها وكالت بگيرد قربانى كند، كفايت نمى‌كند.
مناسک حج(اردبیلی)، ص 295
مسألۀ 893) اگر كسى بدون وكالت گرفتن از ديگرى برايش قربانى كند در صورتى كه رضايت او را احراز كرده باشد به گونه‌اى كه مى‌داند اگر بفهمد راضى است، كفايت مى‌كند؛ هرچند قربانى كردن با اذن قبلى موافق با احتياط است.
مناسک حج(علوی)، ص 264
«1088» س - شخصى بدون گرفتن وكالت در ذبح، از طرف عيالش يا شخص ديگرى قربانى مى‌نمايد به اين خيال كه اذن فحوى از او دارد و مطمئن است كه وقتى به عيالش يا رفيقش بگويد من در قربانگاه براى تو قربانى كرده‌ام او راضى است و خوشحال هم مى‌شود، اين نحو قربانى كافيست يا نه؟ ج - كافى نيست مگر او را وكيل كرده باشد.