بسم الله الرحمن الرحیم

مكتب نجف

فقه در حوزه نجف و کربلا

قصص العلماء، ص 10-11

شرح حال سید ابراهیم قزوینی استاد مصنف و شریف العلماء

سید استاد در اواخر عمر حفى وفي صفى تقى نقى جلی آقا سيد على اعلى الله مقامه صاحب شرح كبير و صغیر در درس او حاضر می شد از آن بعد در مدینه عالم عليم ؛ بحر خضم ؛ ادق عين ارباب ؛ ارباب التحقيق مؤسس اصول ؛ بن محمد شریف بن ملا حسینعلی آملی مازندرانی ملقب به شريف العلماء که کربلا مسکن و مدفن او بود تلمذ نمود و در مجلس درس شريف العلماء هزار نفر بلکه زیاده از طلاب و علماء می نشستند و چون شريف العلماء در اوایل حال فقه تدریس نمی فرمود سید استاد پس از تحصیل اصول به نحف مشرف شد و در مجلس عالم افقه اکرم افضل اعلم رئیس ارباب تحقیق و تدقیق ؛ رضیع پستان فقاهت و گل گلبن گلشن جلالت و فخامة شيخ علی بن شیخ جعفر انار الله تربتهما که معروف به محقق ثالث بود در درس فقه او مدت هفت ماه حاضر می شد و استفاده فقه می نمود از آن پس به کربلا مراجعت فرمود و شریف العلماء به دین سبب از آن جناب منکسر الخاطر گردید که چرا در آخر کار از من کناره نمود بعضی از تلامذه متعذر شدند شما فقه تدریس نمی کنید و فقه طلاب را ضرور و اصول مقدمه او است پس شريف العلماء يك درس فقه هم بنا گذاشته و مسئله بیع فضولی را عنوان فرمود و مدت هشت ماه در آن مسئله عنوان میفرمود تا به جوار رحمت ایزدی پیوست و یکی از تلامذه اش که مرحوم شیخ مرتضی تستری باشد در کتاب منجد خود اقوال استاد خود شریف العلماء را ذکر کرده مجملاً سید استاد در زمان حیات مشغول به تدریس شد و در همان زمان قریب سیصد نفر در مجلس سامی آنجناب مستفید می شدند پس وقتی در عالم رؤیا جده اش فاطمه زهراء سلام الله علیها را در خواب دید که دوات و قلمی به او عطا فرمود و فرمود که ای فرزند فقه بنویس و چون استاد غفر الله له در خدمت فرزند دلبند آقا سید علی آقا سید محمد رضی الله عنه صاحب مناهل و مفاتيح الاصول نیز قلیلی تلمذ کرده بود پس آقا سید محمد او را ترقیب به تألیف فقه فرمود و اسباب وكتب فقهیه به قدر حاجت به او داده و او را امر کرده که کتاب قضا تصنیف نماید آنجناب کتاب قضا را مستقلاً تصنیف فرمود