بسم الله الرحمن الرحیم
جلسات تفسیر-بحث تعدد قراءات-سال ۹۸
فهرست جلسات مباحثه تفسیر
تقریر سابق آقای صراف، در ذیل صفحه است
************
تقریر جدید:
************
تقریر آقای صراف:
شنبه 11/8/1398
· ادامه از مجمع البیان:
و «لمّا» مع الجملة في موضع نصب على الحال و الواو واو الحال و تقديره أن تدخلوا
مجمع البيان في تفسير القرآن، ج2، ص: 546
الجنة غير مصابين
و مستهم البأساء في موضع الحال أيضا بإضمار قد و العامل فيه خلوا
· اینکه خلوا عامل باشد قدری خلاف ظاهر است. اگر این را نپذیرفتیم، آیا می‌توانیم عامل دیگری پیدا کنیم؟
· در مورد لم یضرب اخو زید و زید ناظر آیا بگوییم درست است یا نه؟ و اگر پذیرفتیم درست بودنش را، عامل آن چیست؟
· در ما نحن فیه، حال برای الذین است و شاید بتوان گفت مانعی ندارد که بگوییم می‌خورد به همان الذین
· در مورد اضافه هم شاید بتوان همین را گفت و خود اضافه یک کار ذهن باشد و عامل آن همین کار از طرف ذهن باشد.
· وقتی گفتیم کار ذهن است این کار او را باید حیثیات مختلف آن را جدا کنیم و در مواردی به آن برمی‌گردیم و مستقلاً نگاه می‌کنیم.
· اگر گفتیم که خود اضافه می‌تواند عامل باشد در فضای ما دیگر راحت می‌شویم و می‌توانیم در مثل لم یضرب اخو زید و هو ناظر، عامل را خود اضافه بگیریم، البته به لحاظ معنایی شاید صاف نشود چون ربطی به نسبت و اضافه ندارد.
· آیا می‌توان گفت که کار ذهن ما که اسم را دارای حال کردیم، خودش یک کار است و می‌تواند عامل باشد؟