بسم الله الرحمن الرحیم
جلسات تفسیر-بحث تعدد قراءات-سال ۹۵
فهرست جلسات مباحثه تفسیر
تقریر نشده و فایل صوتی اول آبان ۹۵ در سایت انجمن علمی موجود است
http://www.hoseinm.ir/forum/index.php?topic=515.0
تقریر سابق آقای صراف، در ذیل صفحه است
************
تقریر جدید:
************
تقریر آقای صراف:
شنبه 1/8/1395
· ناظر به تکذیبی که از معصوم(ع) نقل شده نسبت به سبعة احرف، دو چیز در فضای شیعه اتفاق افتاده است. یکی چیزی است که بوی تلقی از این تکذیب دارد که فقط یکی از قراءات حق است و از جانب خدا. و دیگری چیزی که به حمل شایع مورد عمل علماء شیعه بوده و در کتب خودشان قراءات مختلف را آورده‌اند یا قرائت در نماز را به همه قراءات جایز دانسته‌اند. پس گویا دو اجماع داریم: یکی اجماع تلقی‌ای و دیگری اجماع عملی.
· اگر بگوییم که سبعة احرف هست ولی نباید فراموش کرد که در یک قرائت نبوده و لذا اگر در یک رکعت، هر دو خوانده شود، مرجوح است. چراکه در فضایی که ملک است دیگر مالک نیست و باعث می‌شود استقلال هر یک از قراءات تحت تأثیر قرار گرفته و لحاظ نشود (بخلاف ابن جزری که می‌گوید احب ان اقرأ بکلیهما).
· آیا این دو اجماع که مطرح شد، چگونه با هم جمع می‌شود؟ ظاهراً با آنچه که گفته شد، مطلب حل می‌شود.
· انس گفته بود که اشباه هذا واحد ...
· در سیر اعلام النبلاء ج5 ص347:
سير أعلام النبلاء ط الرسالة (5/ 347)
يُوْنُسُ بنُ مُحَمَّدٍ: حَدَّثَنَا أَبُو أُوَيْسٍ:
سَأَلْتُ الزُّهْرِيَّ عَنِ التَّقْدِيْمِ وَالتَّأخِيْرِ فِي الحَدِيْثِ، فَقَالَ: إِنَّ هَذَا يَجُوْزُ فِي القُرْآنِ (1) ، فَكَيْفَ بِهِ فِي الحَدِيْثِ؟
إِذَا أُصِيْبَ مَعْنَى الحَدِيْثِ، وَلَمْ يُحِلَّ بِهِ حَرَاماً، وَلَمْ يُحَرِّمْ بِهِ حَلاَلاً، فَلاَ بَأْسَ، وَذَلِكَ إِذَا أُصِيْبَ مَعْنَاهُ.
__________
(1) التقديم والتأخير في القرآن بالنسبة للالفاظ لا يجوز ولو لم يتغير المعنى، لان القرآن لفظه ومعناه من عند الله، فلا يسوغ فيه إلا الاتباع.
· در روایات ما نیز آمده:
تفسير العياشي ؛ ج1 ؛ ص12
11- عن حماد بن عثمان قال قلت لأبي عبد الله ع إن الأحاديث تختلف عنكم- قال: فقال: إن القرآن نزل على سبعة أحرف- و أدنى ما للإمام أن يفتي على سبعة وجوه، ثم قال: «هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسابٍ».
· بیان ابن عیینه که تمام قراءاتی که مستند بودند را یک حرف دانست از قویترین شواهد بر این تفسیر از تکذیب معصوم(ع) است.