8- /7-/ 614
ولادة فاطمة الزهراء بنت رسول الله س(8 ق هـ - 11 هـ = 614 - 632 م)
الصدّیقة الکبری الشهیدةسلام اللّه علیها
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%D9%87_%D8%B2%D9%87%D8%B1%D8%A7
فاطمه بنت محمد (۶۱۵ م. در مکّه - ۶۳۲ م. در مدینه)[۱۲] دختر محمد و خدیجه، همسر علی بن ابی‌طالب امام نخست شیعه و خلیفه چهارم و و مادر حسن ابن علی و حسین ابن علی امام دوم و سوم شیعه و یکی از پنج تن آل عبا است.[۱۳] او از شخصیت‌های بسیار محترم برای تمامی مسلمانان به‌ویژه شیعیان[۱۲] است.[۱۳] او نقش مهمی رویداد مباهله داشت.[۱۴]
نام محلی فاطمة
زاده ۲۰ جمادی‌الثانی ۵ قبل از هجرت
(۲۷ ژوئیهٔ ۶۰۴ میلادی)[۱][۲]
مکه[۱]
مرگ
۳ جمادی‌الثانی ۱۱ بعد از هجرت
۲۸ اوت ۶۳۲ میلادی (۲۸ سال)
آرامگاه
مورد مناقشه
عنوان
الصدیقه[۱] (زن یک دل و یک زبان[۳])
المبارکه[۱] (زن فرخنده[۴])
الطاهره[۱] (زن خالص یا بی گناه[۵])
الزکیه[۱] (پارسا یا پاک[۶])
الراضیه[۱] (زن خرسند یا خشنود[۷])
المحدثه[۱] (کسی که فرشتگان با او گفتار می‌کنند)
البتول[۱] (از دنیا بریده و به خدا پیوسته[۸])
الزهرا[۱] (نورانی یا درخشان[۹])
سیدة نساء العالمین[۱۰] (رهبر زنان جهان)
همسر(ها) علی بن ابی‌طالب
فرزندان
حسن مجتبی
حسین بن علی
محسن پسر علی (زاده نشده)
زینب
ام‌کلثوم بنت علی
والدین
محمد[۱]
خدیجه[۱]
خویشاوندان ابراهیم (برادر)[۱۱]