بسم الله الرحمن الرحیم

پیشنهاد و تعیین مطالبی که نیاز به طبقه بندی دارد

سؤال و جواب

این پیشنهاد در اینجا:
http://amafhhjm.ir/wp/?p=1#comment-20



مجتبی صادقی
Wednesday - 8/4/2020 - 18:32
ذیل آیات 6و7و8و9 سوره ی مبارکه ی نمل
در آیه ی 6و7 ظرف تلقی قرآن توسط رسول الله صلی الله علیه و آله زمانی گرفته شده است که "قال موسی لاهله انی الآیه" بنا بر اینکه "اذ" متعلق باشد به "لتلقی" که ظاهر این است.از طرفی میدانیم که حضرات انبیاء علیهم السلام جملگی شؤون حضرت ختمي صلي الله عليه و آله بوده اند.بنا بر این وجه اینکه ظرف تلقی حضرت ختمی صلی الله علیه و آله را "اذ قال موسی لاهله الآیه" قرار داد معلوم میشود و آن اینکه در آن قضیه این تو بودی که به شان موسوی خود متلقی قرآن شدی و بخشی یا حیثی از تلقی قرآن در آن ماجرا محقق شد.
در مورد آیه ی7 نیز معزل اصلی "بورک من فی النار" است که این معنا قابل صدق بر حق تعالی نیست چرا که برکت بر حق تعالی واقع نمیشود لذا در انتهای آیه تسبیح آمده است و این اشاره است بدین معنا که من فی النار جلوه ای عالیه از حق تعالی است که احاطه ی بر رسل داشته و با "انی انا الله" مقام جامعیت خود را اعلام فرموده است و در آن مقام بر نبی الهی علی نبینا و آله و علیه السلام ظهور کرده است.اما آیا آن جلوه ی علیا حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله است؟از نکته ی فوق الذکر که در وجه تعلق "اذ" به "لتلقی" آمد و نیز اینکه عظمت حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله طوریست(اگر طور بردار باشد) که "علی علیه السلام بابها" یعنی بی واسطه نمی توان با آن حقیقت ملاقات نمود و نیز از این نکته که مناسب ترین شان حضرت ختمی صلی الله علیه و آله برای ارتباط حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه السلام با ایشان شان موسویه ی ایشان است که از آن حقیقت تعبیر میکنیم به حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام -که موسای آل محمد علیهم السلام هستند-معلوم میشود "من فی النار" که "بورک" وجه موسویه ی حقیقت محمدیه صلی الله علیه و آله یعنی حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام است و بر کسی مصادیق و جلوات این برکت پوشیده نیست و انسان به ادنی توجهی در می یابد که از مظاهر این برکت همینست که سلسله ی جلیله ی سادات اکثرا موسوی و از اولاد ایشان هستند و نکته ی دیگر در تناسب وجه موسویه با حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه السلام اینکه از عمده امتحانات حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه السلام مساله ی غضب ایشان بود و موسای آل محمد علیهم السلام ملقب به کاظم شدند حشرنا الله معهم.
اگر جمیع مطالب فوق را بپذیریم باید بگوییم آنکه در طور با موسی سخن گفته عرضه ی اسم جامع نمود حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام بود خصوصا اینکه ظاهر آیه به ضمیمه ی آیه ی 30 قصص اینست که "من فی النار" قائل "آیه ی 9 بوده است.اینها که گفته شد همه تناسبات و ظهورات در فضای خاص و با توجه به روایات خاص شوؤنات حضرات اهل البیت علیهم السلام بود والله العالم.