بسم الله الرحمن الرحیم
جلسات تفسیر-بحث تعدد قراءات-سال ۹۷
فهرست جلسات مباحثه تفسیر
تقریر سابق آقای صراف، در ذیل صفحه است
************
تقریر جدید:
************
تقریر آقای صراف:
سه‌شنبه 29/8/1397
· ظاهراً این تعبیر «کذب علیه» پیش از ابن تیمیه پیدا نشده و خوب است تاریخ آن پی‌جویی شود. (ابن تیمیه کارش است که خیلی راحت نسبت کذب می‌دهد و به حرف او اعتباری نیست. نکاتی درباره برخورد ابن تیمیه با حدیث غدیر)
سلسلة الأحاديث الصحيحة وشيء من فقهها وفوائدها (4/ 344)
إذا عرفت هذا، فقد كان الدافع لتحرير الكلام على الحديث وبيان صحته أنني رأيت شيخ الإسلام بن تيمية، قد ضعف الشطر الأول من الحديث، وأما الشطر الآخر، فزعم أنه كذب (1) ! وهذا من مبالغته الناتجة في تقديري من تسرعه في تضعيف الأحاديث قبل أن يجمع طرقها ويدقق النظر فيها. والله المستعان.
· ابن مسعود می‌گوید نگاه کردم در دو قرائت و دو معنا متقارب بودند فاقرؤوا کما عُلّمتم چه ربطی به این دارد که نتواند بگوید که می‌شود مرادف آورد؟
· همچنین اگر او در آن فضا، مرادف آوردن را جایز می‌دانسته، منافاتی با محافظت بر مصحف در مقام حفظ ما انزل ندارد.
· بین ابقاء الطبیعة با ایجاد فرد من الطبیعة که دو فضاست، ملازمه نیست و ابن مسعود، اشکالی نداشته که دو مبنا در دو فضا داشته است. البته توجه داریم که اهل بیت(ع) با این مبنا مقابله کرده‌اند که بخواهد از آن برداشت شود که همین قرائت‌های غیررسمی که در این مقام ایجاد فرد انجام شده، شش تا قرائت باشند و جزء آن سبعة احرف باشند.
· ادامه از النشر:
... نَعَمْ كَانُوا رُبَّمَا يُدْخِلُونَ التَّفْسِيرَ فِي الْقِرَاءَةِ إِيضَاحًا وَبَيَانًا لِأَنَّهُمْ مُحَقِّقُونَ [برایشان واضح بود که چه چیز قرآن است و اشتباه نمی‌کردند] لِمَا تَلَقَّوْهُ عَنِ النَّبِيِّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - قُرْآنًا فَهُمْ آمِنُونَ مِنَ الِالْتِبَاسِ وَرُبَّمَا كَانَ بَعْضُهُمْ يَكْتُبُهُ مَعَهُ، لَكِنَّ ابْنَ مَسْعُودٍ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ - كَانَ يَكْرَهُ ذَلِكَ وَيَمْنَعُ مِنْهُ [بلکه دیگر صحابه هم چنین بودند و گویا فقط قرآن را می‌نوشتند و رجم آن به تفسیر، فرار متأخرین و تحلیل آنهاست] فَرَوَى مَسْرُوقٌ عَنْهُ أَنَّهُ كَانَ يَكْرَهُ التَّفْسِيرَ [ظاهراً «التعشیر» درست بوده که در آن زمان مرسوم بوده (طبق نظر محقق همین کتاب در برخی چاپ‌ها) که انتهای هر ده آیه یک کلمه ریز «عشر» را می‌نوشته‌اند. احتمال دارد که ابن جزری به خاطر فضای ذهنی خودش که در تفسیر بوده، این روایت را اینگونه خوانده] فِي الْقُرْآنِ وَرَوَى غَيْرُهُ عَنْهُ: " جَرِّدُوا الْقُرْآنَ وَلَا تُلْبِسُوا بِهِ مَا لَيْسَ مِنْهُ ".