بسم الله الرحمن الرحیم
جلسات تفسیر-بحث تعدد قراءات-سال ۹۷
فهرست جلسات مباحثه تفسیر
تقریر سابق آقای صراف، در ذیل صفحه است
************
تقریر جدید:
************
تقریر آقای صراف:
شنبه 28/7/1397
· یک اجماع مستقری که احدی در آن شک ندارد این است که همه قراءات را در نماز جائز می‌دانسته‌اند و در یک جا هم نیامده که از یک قرائتی در نماز نهی شده باشد و گفته شده باشد که نخوانید و تشکیک و گفتن اینکه دو بار خوانده شود مثلاً یک بار با ملک و یک بار مالک، اصلاً جا ندارد. اگر بحث تواتر را در فرش الحروف مطرح کردیم، همین حرف را در اصول القراءة هم می‌گوییم و لذا همه اصولی که نقل شده متواتراً در نماز جائز است.
· احتمال دارد که بگوییم یک کلام وقتی طبیعت شخصیه پیدا کرد بعد از صدور، وقتی قاری به نحوی بخواند که عرف بفهمد که فردی از همان طبیعت را دارد ایجاد می‌کند، کافی است و در حد کف ملاک صدق قرائت را داشته باشد و البته این را کسی قبول نمی‌کند و ممکن است قرائتی، صدق قرائت کند اما فاسد باشد.
· تلقی اشتباه برخی صحابه و تابعین از سبعة احرف این بود که می‌شود نقل به معنا کرد که اهل بیت(ع) آن را رد کردند. از طرفی در اینجا گفتیم که اهتمام داشتند و دقت در نقل می‌کردند. بین اینها چگونه جمع می‌شود؟ مسأله سبعة احرف، آنها که تلقی آنها مرادف‌گویی بود، هرگز اینها را در مصحف نمی‌آوردند و فقط در خواندن یا از حفظ خواندن، این را قائل بودند و احدی نمی‌گوید که ابن مسعود در مصحفی که می‌نوشت، چیز دیگری را می‌نوشت که سند نداشته. نکته دیگر آنکه همانطوریکه اهتمام به نقل داشتند، به تمایز بین قرائت با سند و قرائت معمول هم اهتمام داشتند.