بسم الله الرحمن الرحیم
جلسات تفسیر-بحث تعدد قراءات-سال ۹۶
فهرست جلسات مباحثه تفسیر
تقریر سابق آقای صراف، در ذیل صفحه است
************
تقریر جدید:
************
تقریر آقای صراف:
سه‌شنبه 28/9/1396
· ظاهراً شاطبی گفته که ثابت نیست که که ننظر به نون واحده آمده در بعضی مصاحف
· ادامه النشر:
... وَقَدْ تُوَافِقُ اخْتِلَافَاتُ الْقِرَاءَاتِ الرَّسْمَ تَحْقِيقًا نَحْوَ
النشر في القراءات العشر (1/ 12)
أَنْصَارُ اللَّهِ [که هم کونوا انصاراً لله و کونو انصارَ الله]، وَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ [نادته و ناداها بنا بر مقصوره بودن الف]، وَيَغْفِرْ لَكُمْ [یغفر و نغفر] وَيَعْمَلُونَ وَهَيْتَ لَكَ وَنَحْوَ ذَلِكَ مِمَّا يَدُلُّ تَجَرُّدُهُ عَنِ النُّقَطِ [نقطه اعجام] وَالشَّكْلِ [حرکات] وَحَذْفُهُ وَإِثْبَاتُهُ عَلَى فَضْلٍ عَظِيمٍ لِلصَّحَابَةِ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ - فِي عِلْمِ الْهِجَاءِ [علم حروف] خَاصَّةً، وَفَهْمٍ ثَاقِبٍ فِي تَحْقِيقِ كُلِّ عِلْمٍ، فَسُبْحَانَ مَنْ أَعْطَاهُمْ وَفَضَّلَهُمْ عَلَى سَائِرِ هَذِهِ الْأُمَّةِ.
· یکی از عناصر فرهنگی اهل سنت است که در مباحث روایات خودشان حسابی گیر می‌افتند چراکه در روایاتشان خلاف مقتضای آن زیاد است ولی این را چون با فضای فرهنگیشان سازگاری دارد جلا می‌دهند.
· اگر صحابه هم این کار را کرده‌اند طبق صحاح خودتان بعد از مقتل یمامه عمر امر به جمع‌آوری کرده یا عثمان در سال‌های بعد شروع کرد، اما امیر المؤمنین(ع) همان روز اول جمع کردند.
· مناقب الاسد الغالب از ابن الجزری در ص33
مناقب الأسد الغالب علي بن أبي طالب لابن الجزري (ص: 33)
33- أخبرنا الحسن بن أحمد قراءة عليه أنا علي بن أحمد إجازة إن لم يكن سماعا قال كتب إلينا القاضي أبو المكارم الأصبهاني منها أنا الحسن بن أحمد المقري أخبره قال ثنا أبو نعيم الحافظ حدثنا نذير بن جناح القاضي أنا إسحاق بن محمد بن مروان أنا أبي أنا عباس بن عبيد الله أنا غالب بن عثمان الهمداني أبو مالك عن عبيدة عن شقيق عن عبد الله بن مسعود قال إن القرآن أنزل على سبعة أحرف ما منها حرف إلا له ظهر وبطن وإن علي بن أبي طالب عنده منه علم الظاهر والباطن.
· ابونعیم در حلیة الاولیاء ج1 ص65 روایت را آورده و این «منه» در آن نیست:
حلية الأولياء وطبقات الأصفياء (1/ 65)
حَدَّثَنَا أَبُو الْقَاسِمِ نَذِيرُ بْنُ جُنَاحٍ الْقَاضِي، ثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ، ثَنَا أَبِي، ثَنَا عَبَّاسُ بْنُ عُبَيْدِ اللهِ، ثَنَا غَالِبُ بْنُ عُثْمَانَ الْهَمْدَانِيُّ أَبُو مَالِكٍ، عَنْ عُبَيْدَةَ، عَنْ شَقِيقٍ، عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ، قَالَ: «إِنَّ الْقُرْآنَ أُنْزِلَ عَلَى سَبْعَةِ أَحْرُفٍ، مَا مِنْهَا حَرْفٌ إِلَّا لَهُ ظَهْرٌ وَبَطْنٌ، وَإِنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ عِنْدَهُ عِلْمُ الظَّاهِرِ وَالْبَاطِنِ»
· و در منابع بعدی هم کلاً همه با «منه» آورده‌اند که البته مفری برای فرهنگ اهل سنت فراهم می‌کند.
· و اما مصحف حضرت(ع) که ابن کثیر می‌گوید ابن سیرین دنبال مصحف ایشان بود در به در که می‌گوید لو اصیب لکان فیه علم کثیر (استیعاب ج3 ص973):
· در طبقات کبری ابن سعد ج2 ص338 این را نقل می‌کند از ابن سیرین
· معانی القراءات ازهری نقل می‌کند که در مصحف امیر المؤمنین(ع) حرام بألف:
معاني القراءات للأزهري (2/ 170)
وقوله جلَّ وعزَّ: (وَحَرَامٌ عَلَى قَرْيَةٍ)
قرأ عاصم في رواية أبي بكر، وحمزة، والكسائي: (وَحِرْمٌ عَلَى قَرْيَةٍ)
بغير ألف، والحاء مكسورة.
وقال الأعشى: اختار أبو بكر (وحَرَام) بألف، وأدخلها في قراءة عاصم، وقال: وهى في مصحف عليٍّ بألف.
وقرأ الباقون بألف.