بسم الله الرحمن الرحیم
جلسات تفسیر-بحث تعدد قراءات-سال ۹۶
فهرست جلسات مباحثه تفسیر
تقریر سابق آقای صراف، در ذیل صفحه است
************
تقریر جدید:
************
تقریر آقای صراف:
(بعد از تعطیلات اربعین)
شنبه 4/9/1396
... وَعَزَوُا الْوُجُوهَ وَالرِّوَايَاتِ، وَمَيَّزُوا بَيْنَ الْمَشْهُورِ وَالشَّاذِّ، وَالصَّحِيحِ وَالْفَاذِّ [شاذ آن چیزی است که جزء گروهی بوده و از آن جدا شده بخلاف فاذ که از اول نبوده و اصلاً صحیح نبوده و کسی زیر بار آن نمی‌رفته]، بِأُصُولٍ أَصَّلُوهَا، وَأَرْكَانٍ فَصَّلُوهَا [در اینجا ارکان و اصول به یک معناست]، وَهَا نَحْنُ نُشِيرُ إِلَيْهَا وَنُعَوِّلُ كَمَا عَوَّلُوا عَلَيْهَا فَنَقُولُ:
كُلُّ قِرَاءَةٍ وَافَقَتِ الْعَرَبِيَّةَ وَلَوْ بِوَجْهٍ [اگر غلط عند الکل باشد قابل قبول نیست اما اگر اتفاق بر غلط بودن آن نباشد قابل قبول می‌شود. البته این در خصوص قواعد عربیت است و نه لغات]، وَوَافَقَتْ أَحَدَ الْمَصَاحِفِ الْعُثْمَانِيَّةِ وَلَوِ احْتِمَالًا [با رسم مصحف موافق باشد. موافقت احتمالی در جایی است که باید حرفی اضافه یا کم شود مثل فیضاعفوا با فیضعّفوا که در رسم ممکن است الف ساقط باشد در مواردی. این شرط مخالف دارد بخلاف قبلی که کسی با آن مخالفت نکرده. ابن شنبوذ با این شرط موافق نبوده و صرف داشتن سند را کافی می‌دانسته] وَصَحَّ سَنَدُهَا [که اعظم الارکان است که سند ظنی یا ضعیف غیرصحیح فایده ندارد. البته عده‌ای با ایشان مخالفند و می‌گویند باید متواتر باشند و افرادی هم مثل ابن المقسم نیازی به سنددار بودن نمی‌دیده و صرف موافقت با قواعد عربیت و موافقت با مصحف عثمان را کافی می‌دانسته]، فَهِيَ الْقِرَاءَةُ الصَّحِيحَةُ الَّتِي لَا يَجُوزُ رَدُّهَا وَلَا يَحِلُّ إِنْكَارُهَا، بَلْ هِيَ مِنَ الْأَحْرُفِ السَّبْعَةِ الَّتِي نَزَلَ بِهَا الْقُرْآنُ وَوَجَبَ عَلَى النَّاسِ قَبُولُهَا، سَوَاءٌ كَانَتْ عَنِ الْأَئِمَّةِ السَّبْعَةِ، أَمْ عَنِ الْعَشْرَةِ، أَمْ عَنْ غَيْرِهِمْ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْمَقْبُولِينَ، وَمَتَى اخْتَلَّ رُكْنٌ مِنْ هَذِهِ الْأَرْكَانِ الثَّلَاثَةِ أُطْلِقَ عَلَيْهَا ضَعِيفَةٌ أَوْ شَاذَّةٌ أَوْ بَاطِلَةٌ، سَوَاءٌ كَانَتْ عَنِ السَّبْعَةِ [که با سند ضعیف مثلاً به عاصم برسد] أَمْ عَمَّنْ هُوَ أَكْبَرُ مِنْهُمْ [مثل اساتید قراء سبعه]، هَذَا هُوَ الصَّحِيحُ عِنْدَ أَئِمَّةِ التَّحْقِيقِ مِنَ السَّلَفِ وَالْخَلَفِ، ...