سال بعدالفهرستسال قبل

سیدة نصرت‌بیگم امین بانوی مجتهدة(1312 - 1403 هـ = 1895 - 1983 م)

سیدة نصرت‌بیگم امین بانوی مجتهدة(1312 - 1403 هـ = 1895 - 1983 م)







سایت آیین فرزانگی به قلم خودشان-تولد ۱۳۱۲ برابر ۱۲۷۴:


نگاهی به زندگی نامه ی حاجیه خانم امین (بانوی ایرانی)



نگاهی به زندگی نامه ی حاجیه خانم امین (بانوی ایرانی)
(۱۳۶۲ – ۱۲۷۴ ه – ش)
خانم نصرت امین که مایل بودند با عنوان «یک بانوی ایرانی» شناخته شوند، در نوشته ای به قلم خودشان در سال ۱۳۲۸ (ه – ش) حدود ۵۴ سالگی درباره خودشان چنین نوشته اند :
این نوشته گوشه ای از شرح حال نویسنده [این سطور، بانوی ایرانی] است. او کنیزی از کنیزان خدا است که به «بانوی ایرانی» معروف بوده و با نام «حاجیه خانم» صدا زده می شود. او در اواخر ماه ذی الحجه الحرام سال ۱۳۱۲(ه ق). که هزاران صلوات و سلام و تحیت بر هجرت کننده آن [پیامبر] باد – از دو اصل تولد یافت.
اما اصل مقدم [پدر بزرگوار] ، حاج سید محمدعلی ملقب به امین التجار اصفهانی، فرزند حاج سید محمدحسن است. هر دو از چهره های شریف و تجار عظیم و سادات کریم هستند. بنابرآنچه بعضی افراد موثق خبر داده اند، ایشان فرزند سید میرزا، ملقب میرمعصوم پسر سید محمد پسرمیر معصوم است که در تخت فولاد دفن شده است. تمامی این افراد از فضلای بزرگوار و سادات حسینی هستند.
اما اصل دوم [مادر عزیز]، از زنان سید، صالح، مؤمن و از خاندان مجد و شرف و از سادات حسینی است که به یکی از اوصاف جده اش؛ فاطمه زهرا علیها السلام؛ یعنی «زهرا» نامیده شده و دختر حاج میرزا مهدی ملقب به جناب است.






در تقویم آستان قدس ذیل ۲۳ خرداد آمده در سن ۹۷ سالگی وفات کردند سال ۱۳۶۳ فراجع





سایت تبیان - تولد ۱۲۶۵:

گذری بر زندگانی مجتهده بانو امین اصفهانی


در باره آغاز زندگی و شروع به تحصیل این بانو آمده است: «حاجیه خانم سیده نصرت بیگم امین(معروف به بانوی ایرانی) در سال ۱۲۶۵ه.ش در اصفهان متولد شد.



این حكیم الهی و عارف به نفحات رحمانی، نابغه دوران و مجتهد زمان، پس از یك عمر خدمت خالصانه و صادقانه، در بیست و سوم خردادماه ۱۳۶۲مطابق با اول ماه مبارك رمضان سال ۱۴۰۳ هـ . ق سر در نقاب خاك كشید و به جوار رحمت الهی شتافت. یاد و خاطره‌اش جاودان و گرامی باد.






سایت راسخون - تولد ۱۲۷۴:

زندگینامه بانوی مجتهده نصرت امین


وی در سال 1274 ش (برابر با 1308 ق) در اصفهان چشم به جهان گشود. آثار نبوغ و تیزهوشی از دوران کودکی در سیمایش نمایان بود. از چهارسالگی به فراگرفتن قرآن پرداخت.



رحلت بانو امین
پس از یک عمر تدریس و تحقیق و تلاش فرهنگی سرانجام بانو نصرت امین معروف به «بانوی ایرانی» در شب دوشنبه اوّل رمضان المبارک 1403 ق (مصادف با 23 خرداد 1362 ش) دار فانی را به سوی جهان ابدی ترک کردند. جنازه مطهر ایشان در بقعه خانوادگی خاندان امین در تخت فولاد اصفهان، به دنبال تشییع کم نظیر مردم دانش‌دوست به خاک سپرده شد.










سایت ویکی:

سیده نصرت‌بیگم امین معروف به بانوی ایرانی از عالمان و عارفان زن شیعه اهل ایران بود. ویکی‌پدیا
تاریخ تولد: ۱۸۸۶، اصفهان
تاریخ مرگ: ۱۹۸۳، اصفهان







https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%88_%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86



بانو امین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سیده نصرت امین شناسنامه
نام کامل سیده نصرت‌بیگم امین
لقب بانوی امین - بانوی ایرانی
تاریخ تولد ۱۲۶۵
زادگاه اصفهان ایران
محل تحصیل اصفهان، قم
محل زندگی اصفهان، قم
محل مرگ ۱۳۶۲ خورشیدی اصفهان
مدفن تخت فولاد
۳۲.۶۲۲۱۷۲° شمالی ۵۱.۶۷۷۴۹۴° شرقی
اطلاعات علمی
شاگردان علویه همایونی و قاضی
تالیفات
اربعین الهاشمیة (عربی)
جامع الشتّات (عربی)
معاد یا آخرین سیر بشر
نفحات الرحمانیة فی الواردات القلبیة (عربی)
اخلاق
تفسیر مخزن العرفان (فارسی)
و...
فعالیت‌های
اجتماعی تاسیس مدارس دینی
وبگاه رسمی http://www.banooyeirani.ir/

سیده نصرت‌بیگم امین معروف به بانوی ایرانی (زادهٔ ۱۲۶۵ ـ ۱۳۰۸ و درگذشتهٔ ۱۳۶۲ ـ ۱۴۰۳) از عالمان و عارفان زن شیعه اهل ایران بود.

محتویات

۱ زندگی‌نامه
۲ کسب مقام اجتهاد
۳ اساتید
۴ شاگردان
۵ آثار
۶ خدمات فرهنگی
۷ واکنش نسبت به واقعه کشف حجاب
۸ وفات
۹ بانو امین در کلام دیگران
۱۰ شعر برای بانو امین
۱۱ پانویس
۱۲ منابع
۱۳ پیوند به بیرون

زندگی‌نامه

وی در سال ۱۲۶۵[۱] ـ ۱۳۰۸ در اصفهان چشم به جهان گشود. نَسَبش با سی واسطه به علی بن حسین می‌رسد. از چهار سالگی به فراگرفتن قرآن و از یازده سالگی به تحصیل زبان عربی پرداخت. با اینکه در پانزده سالگی ازدواج کرد، هرگز همسرداری و تربیت فرزندان، او را از تحصیل علم باز نداشت. در بیست سالگی به تحصیل فقهو اصول، تفسیر و علم حدیث پرداخت، بزودی به حکمت و فلسفه و درپی آن به عرفان روی آورد. علی‌رغم تمام مشکلاتی که در آن دوران برای تحصیل بانوان متدیّن وجود داشت[نیازمند منبع]، در چهل سالگی به دنبال سال‌ها تلاش شبانه‌روزی به اخذ درجه اجتهاد نائل آمد.
کسب مقام اجتهاد

وی پس از پشت سر نهادن مدارج علمی در حضور استادانی چون شیخ ابوالقاسم زفره‌ای، حسین نظام الدین کچویی، سید ابوالقاسم دهکردی، میرزا علی آقا شیرازی، میر سید علی نجف آبادی، از علما و مراجعی چون محمدکاظم شیرازی و شیخ عبدالکریم حائری، مؤسس حوزه علمیه قم،[۲] سید ابراهیم حسینی شیرازی اصطهبناتی، شیخ محمدرضا نجفی اصفهانی، شیخ مرتضی مظاهری نجفی اصفهانی اجازه اجتهاد دریافت کرد.

در قسمتی از اجازه‌نامه شیرازی در توصیف وی چنین آمده‌است:

«دختر مرحوم حاج سید محمدعلی امین التجّار اصفهانی که بانویی بزرگوار، شریف، اصیل، عالم و فرزانه، برگزیده زنان زمان و مایه شگفتی دورانش می‌باشد، از کسانی است که مدت مدیدی از عمرش و زمان درازی از زندگیش را صرف تحصیل علم نموده‌است».

اساتید

سید ابوالقاسم دهکردی[۳]
میرزا علی‌اصغر شریف[۴]
میرزا علی آقا شیرازی[۵]
ابوالقاسم زفره‌ای[۶]
حسین نظام‌الدین کچویی[۷]
میر سید علی نجف‌آبادی

شاگردان

از بانوانی که شاگرد وی بودند: زینت السادات علویه همایونی - عفت الزمان امین - بتول غازی - بتول عسکری - ربابه الهی[۸] - زهرا چوب چینی - صدیقه حکیمیان - فخرالسادات قلمکاریان - محبوبه گلستانیان - بدرالسادات مدرس خاتون آبادی.[۹]
آثار

وی کتاب‌های خود را با نام «بانوی ایرانی» یا «بانوی اصفهانی» به چاپ رسانده‌است که عبارتند از:

اربعین الهاشمیة (عربی)

اولین تألیف وی و مشتمل بر چهل حدیث در توحید و صفات حق تعالی و اخلاق و احکام شرع و متضمّن بیانات فلسفی، عرفانی و اصولی و فقهی. این کتاب توسط شاگرد ایشان خانم همایونی به زبان فارسی ترجمه گردیده‌است.[۱۰]

جامع الشتّات (عربی)

این کتاب مشتمل بر پرسش‌های متعددی است که استادانی همچون محمّدعلی قاضی طباطبایی، شیخ محمّد طه هنداوی نجفی‌زاده و سید حسن حسینی از وی پرسیده‌اند و پاسخ‌های مبسوطی که وی برای آنان تحریر کرده‌است. این پرسش‌ها و پاسخ‌ها توسط شیخ مرتضی مظاهری نجفی، جمع‌آوری و تنظیم شده‌اند.[۱۱]

معاد یا آخرین سیر بشر

این کتاب متذکر می‌شود که برای انسان غیر از نشئه دنیوی، نشئه دیگری در پیش است که ناچار باید در سیر تکاملی، از تمام آن نشئات و مراحل عبور کند و سرانجام، به عالمی برسد که فوق آن عالمی نیست و آن را «معاد و قیامت» گویند. مطالب مندرج در کتاب، در قالب نه مقاله نگاشته شده‌اند.[۱۰]

نفحات الرحمانیة فی الواردات القلبیة (عربی)

این کتاب به زبان عربی نوشته شده و درباره کشف و شهود و مشاهداتی است که برای ایشان پیش آمده است . این کتاب در سال ۱۳۸۸ توسط آقای سید ابوتراب حسینی ترجمه تحت‌اللفظی شده و در انتشارات گنبد های فیروزه ای اصفهان به {شابک:۶-۹-۹۰۷۴۳-۶۰۰-۹۷۸} چاپ شده است .

این کتاب اقتباسی است از طهارة الاخلاق ابن مسکویه که قسمتی از آن ترجمه شده و نظراتی هم که وی در این باره داشته نیز در حاشیه آن اضافه شده‌است. کتاب دارای جنبه علمی، عملی و اخلاقی است و مشتمل بر نکات و دقایق و لطایف می‌باشد.[۱۲]

تفسیر مخزن العرفان (فارسی)

این کتاب، تفسیر جامعی از قرآن کریم است که در ۱۵ جلد به چاپ رسیده‌است. وی در حین نگارش این اثر عظیم، پس از تفسیر دو جزء اول، از بیم آنکه برای خاتمه کارش، عمر وفا نکند، به تفسیر جزء سی ام دست می‌یازد و به ترتیب آن را ادامه داده تا سرانجام در اواخر عمر، این مجموعه به پایان می‌رسد.[۱۲]

روش خوشبختی و توصیه به خواهران ایمانی

در این کتاب سعی شده‌است معنای «سعادت و خوشبختی» و راه نیل به آن با زبانی ساده و همراه با اندرزهای نیکو به زنان ابلاغ شود. برای این منظور، پس از ارائه توضیح پیرامون دو رکن خوش بختی؛ یعنی «آسایش بدن و صحّت مزاج» و دیگری «آسایش فکر و استراحت خیال و آرامش روح»، که در نتیجه رعایت دو اصل اساسی «عقاید صحیح و ایمان به مبدأ و معاد» و «اخلاق نیکو» حاصل می‌شود، به ارکان دین و ایمان می‌پردازد. در پایان کتاب نیز مباحث آموزنده‌ای پیرامون معنای توسّل به ائمّه اطهار (ع) و شفاعت؛ مبارزه با خرافات و وسواس؛ توصیه به خواهران ایمانی؛ امتیازات، خصوصیات و شرافت زن؛ تهذیب اخلاق؛ و اصول اخلاق نیک، مطرح شده‌اند.[۱۲]

مخزن اللئالی در مناقب مولی الموالی علی (ع)

این کتاب در یک مقدّمه، پنج باب و یک خاتمه به ذکر فضایل و مناقب امیرالمؤمنین علی (ع) می‌پردازد.[۱۲]

سیر و سلوک در روش اولیاء و طریق سیر سعداء

محتوای این کتاب در کشف و شهود و سیر الی الله‌است.