بسم الله الرحمن الرحیم
ایگناتس گلدزیهر(1266 - 1340 هـ = 1850 - 1921 م)
ایگناتس گلدزیهر(1266 - 1340 هـ = 1850 - 1921 م)
الأعلام للزركلي (1/ 84)
كولد صهر
(1266 - 1340 هـ = 1850 - 1921 م)
إجناس كولد صهر Ignaz Goldziher مستشرق مجري موسويّ يلفظ اسمه بالألمانية اجناتس جولد تسيهر. تعلم في بودابست وبرلين وليبسيك. ورحل إلى سورية سنة 1873 م، فتعرف بالشيخ طاهر الجزائري وصحبه مدة. وانتقل إلى فلسطين، فمصر، حيث لازم بعض علماء الأزهر. وعين أستاذا في جامعة بودابست (عاصمة المجر) وتوفي بها. له تصانيف باللغات الألمانية والإنكليزية والفرنسية، في الإسلام والفقه الإسلامي والأدب العربيّ، ترجم بعضها إلى العربية. ونشرت مدرسة اللغات الشرقية بباريس كتاب بالفرنسية في مؤلفاته وآثاره. ومما نشره بالعربية (ديوان الحطيئة) وجزء كبير من كتاب (فضائح الباطنية) المعروف بالمستظهري، للغزالي. وترجم إلى الألمانية كتاب (توجيه النظر إلى علم الأثر) لطاهر الجزائري، وكتاب (المعمرين) للسجستاني، وغيرهما.
وترجم إلى العربية من كتبه (العقيدة والشريعة في الإسلام - ط) (1) .
__________
(1) مجلة المجمع العلمي العربيّ 1: 387 ثم 10: 188 والتراث اليوناني لعبد الرحمن بدوي 307 والعقيدة والشريعة في الإسلام: مقدمته. والربع الأول من القرن العشرين 131 والمستشرقون 196 وفي مجلة الزهراء 1: 321 رسالة منه إلى الشيخ طاهر الجزائري، بالعربية، بخطه، كتب توقيعه عليها: (العبد الحقير الفقير إجناس كولد صهر المجري) .
ایگناتس گلدزیهر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایگناتس گلدزیهر
زادهٔ ۲۳ ژوئن ۱۸۵۰
سکش‌فهروار، مجارستان
درگذشت ۱۳ نوامبر ۱۹۲۱ (۷۱ سال)
بوداپست، مجارستان
ملیت مجاری مجارستان
پیشه خاورشناس
شناخته‌شده برای از پایه‌گذاران اسلام‌شناسی نوین در اروپا
دین یهودی
ایگناتس گلدزیهِر (مجاری: Goldziher Ignác، زادهٔ ۲۲ ژوئن ۱۸۵۰ - درگذشتهٔ ۱۳ نوامبر ۱۹۱۲) خاورشناس مشهور مجار بود. او را به همراه تئودور نلدکه و کریستین اسنوک هورخرونیه از پایه‌گذاران اسلام‌شناسی نوین در اروپا می‌دانند.
زندگی
گلدزیهر در خانواده‌ای با اصالت یهودی در سکش‌فهروار زاده شد. او در دانشگاه‌های بوداپست، برلین، لایپزیک و لیدن تحصیل نمود و در سال ۱۸۷۲ در دانشگاه بوداپست به رتبهٔ استادیار دست یافت. سال پس از آن با حمایت دولت مجارستان، به کشورهای سوریه، فلسطین و مصر سفر کرد و بدین ترتیب فرصت شرکت در سخنرانی‌های روحانیون مسلمان در دانشگاه الازهر را بدست آورد.
در ۱۸۹۰ گلدزیهر مطالعات اسلامی را منتشر کرد که زیر عنوان العقیده و الشریعه فی الاسلام به عربی ترجمه شده‌است.
تا سن ۴۴ سالگی به دلیل تمایلات ضدیهود، اجازهٔ تدریس در دانشگاه‌های مجارستان از او دریغ شد. پس از آن، او به اولین دانشمند یهودی تبدیل شد که به چنین مقامی دست یافته‌است. او به عنوان نمایندهٔ دولت مجارستان و فرهنگستان علوم آن در نشست‌های بین‌المللی زیادی شرکت جست و همچنین نشان زرین نشست خاوری استکهلم را دریافت نمود. گلدزیهر همچنین به عضویت چندین جامعهٔ دانش آموختگان مجار و [دیگر کشورها] درآمد. به عنوان دبیرکل جامعهٔ یهود بوداپست برگزیده شد. در ۱۹۰۴ دکتری ادبیات کمبریج و در ۱۹۰۶ دکتری حقوق ابردین به او اهدا شد.
برجستگی او در دنیای علم به دلیل تحقیقات دقیق او در قوانین پیش از اسلام و اسلام سنت و شعر است که در این ارتباط او تعداد زیادی مقاله و نظریه به مجموعه‌های دانشگاهی مجارستان افزود. بیشتر کارهای تحقیقی او هنوز هم قابل اتکا هستند.
نظر او در مورد اسلام او چنین است: «طی آن هفته‌ها من واقعاً به روح اسلام وارد شدم به حدی که در درون به این نتیجه رسیدم که مسلمان هستم و این تنها مذهبی است که اصول و قوانین آن می‌تواند پاسخگوی یک ذهن فلسفی باشد. آرمان من رساندن یهودیت به چنان درجه‌ای بود. آنطور که تجربه به من آموخت، اسلام تنها دینی است که خرافات و عقاید بت‌پرستانه را نه با عقل‌گرایی بلکه با اصول رد می‌کند.»
گلدزیهر در قاهره حتی به مانند یک مسلمان به عبادت می‌پرداخت: «در میان هزاران مؤمن، پیشانی ام را به زمین مسجد ساییدم. هیچگاه به مانند آن جمعهٔ متعالی، من در زندگیم چنین مذهبی نبودم.»
علیرغم علاقه وی به اسلام، گلدزیهر یهودی باقی ماند. با وجود اینکه به دلیل مذهبش از ارائه شغل تدریس همراه با دستمزد از وی دریغ می‌شد، اما او از تغییر مذهب خودداری نمود. چنین عملی استقلال مالی و موفقیت حرفه‌ای وی را تضمین می‌کرد، و لیکن عشق عمیق وی به مذهب آبا و اجدادیش به وی اجازهٔ ترک آن را نداد.
خانهٔ محل تولد گلدزیهر در سکش‌فهروار
انتقادها
گلدزیهر در اولین کتاب خود، مطالعات اسلامی اظهار می‌دارد که چگونه احادیث بیش از سخنان خود پیامبر اسلام باعث ایجاد مجادلات بر سر شرع و قوانین به فاصلهٔ دو قرن پس از او شدند. او به شدت بر این عقیده بود که قوانین اسلام منشأ خود را از قوانین رومی گرفته‌اند اما به عقیدهٔ پاتریشیا کرون استدلالات او در این زمینه سست هستند.
آثار گلدزیهر به علت حملات انتقادآمیز ادوارد سعید در کتاب شرق‌شناسی، اهمیت تازه‌ای پیدا کرده‌است. سعید اظهار می‌دارد که بنیان‌گذاران شرق‌شناسی آنقدر که به خلق یک تصویر بر اساس تصورات روانی و اعتقادی خود پرداخته‌اند، به تحقیق در مورد واقعیات شرق اهتمام نورزیده‌اند. اساس این تصورات شرق را جامعه‌ای راکد و بدون تغییر در نظر می‌گرفت که در مرتبه‌ای پایین‌تر از اروپای درگیر در انحرافات جنسی قرار دارد، گرچه آثار گلدزیهر عموماً فاقد این ویژگی هستند. گلدزیهر در کتاب‌ها و مقالات پرشمارش به دنبال کشف ریشهٔ اصول اسلامی و اجرای مراسم آن در فرهنگ‌های مختلف است. او اظهار می‌دارد که اسلام با گسترش خود به عنوان یک تمدن به دریافت و صدور آرا پرداخته‌است. بعلاوه تنفر او از کلیسای کاتولیک و دگم‌های آن، شوراهای مذهبی و استبدادی را که بر دینداران تحمیل می‌کرد، منجر به این شد که اعلام کند تحمل اسلام برای مذاهب دیگر و عقاید دیگران، آن را به الگوی بهتری برای سرمشق شدن در میان سه مذهب توحیدی بدل کرده‌است.
مطالعات اسلامی موجی از نارضایتی در میان مسلمانان برانگیخت.
حسین نصر نوشته‌های وی پیرامون شیعه را «در نهایت بی عدالتی، بی اساس و مبتذل» توصیف می‌کند.[۱]
منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ایگناتس گلدزیهر موجود است.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ignác Goldziher». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۱.
حسین نصر (تیر ۱۳۴۷). «گزارشی از اولین مجمع علمی دربارهٔ تشیع در مغرب زمین». مجله فلسفه، کلام و عرفان. ص. ۲۵ – به واسطهٔ نورمگز.