بسم الله الرحمن الرحیم
سلطان سلیمان اول-قانونی-محتشم-سلاطین عثمانی(899 - 973 هـ = 1494 - 1566 م)
سلطان سلیمان اول-قانونی-محتشم-سلاطین عثمانی(899 - 973 هـ = 1494 - 1566 م)
عثمان اول-غازی-بیگ-ابن ارطغرل بن سلیمان شاه-اولین سلطان عثمانی(652 - 724 هـ = 1254 - 1324 م)
سلطان سليم اول-سلاطین عثماني(874 - 926 هـ = 1470 - 1520 م)
امپراطوری عثمانی(698 - 1342 هـ = 1299 - 1924 م)
شروع امپراطوری عثمانی(698 - 1342 هـ = 1299 - 1924 م)
پایان سلطنت و بقاء دو سال عنوان خلافت سلاطین عثمانی(698 - 1342 هـ = 1299 - 1924 م)
پایان خلافت سلاطین عثمانی(698 - 1342 هـ = 1299 - 1924 م)
سلیمان یکم
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از سلیمان قانونی)
برای سریال تاریخی به همین نام، حریم سلطان را ببینید.
سلطان سلیمان یکم عثمانی
سلطان امپراتوری عثمانی
خادم الحرمین الشریفین
خلیفهٔ مسلمین
امیرالمؤمنین
پادشاه
قانونی
فاتح
EmperorSuleiman.jpg
نگاره‌ای از سلطان سلیمان که یکی از مشهورترین و قدرتمندترین پادشاهان امپراطوری عثمانی بود. این اثر در سال ۱۵۳۰ اثری از تیتان کشیده شده است
دهمین سلطان عثمانی
سلطنت ۳۰ سپتامبر ۱۵۲۰ – ۶ سپتامبر ۱۵۶۶
تاج‌گذاری ۳۰ سپتامبر ۱۵۲۰
پیشین سلیم یکم
جانشین سلیم دوم
زاده ۶ نوامبر ۱۴۹۴[۱]
ترابزون، امپراتوری عثمانی
درگذشته ۶ سپتامبر ۱۵۶۶ (۷۱ سال)[۲]
سیگتوار، پادشاهی مجارستان
آرامگاه مسجد سلیمانیه، استانبول
همسر(ان) خرم سلطان
ماه‌دوران سلطان
فولانی سلطان
فرزند(ان) شاهزاده محمود
شاهزاده مصطفی
شاهزاده مراد
شاهزاده محمد
مهرماه سلطان
شاهزاده سلیم
شاهزاده عبداالله
شاهزاده بایزید
شاهزاده جهانگیر
خاندان خاندان عثمانی
پدر سلیم یکم
مادر حفصه سلطان
دین و مذهب اسلام سنی
طغرا سلطان سلیمان یکم عثمانی's signature
سلیمان یکم (به ترکی عثمانی: سلطان سلیمان اول یا قانونی سلطان سلیمان؛ ۶ نوامبر ۱۴۹۴ – ۷/۶/۵ سپتامبر ۱۵۶۶) دهمین سلطان امپراتوری عثمانی، که از سال ۱۵۲۰ تا لحظهٔ مرگش در سال ۱۵۶۶ بر امپراتوری عثمانی حکم راند و از این لحاظ طولانی‌ترین دورهٔ سلطنت را در میان خاندان عثمانی داراست. او را در غرب با نام سلیمان محتشم و در شرق با نام سلیمان قانونی می‌شناسند. از آن جهت به قانونی مشهور شد که سیستم قضایی امپراتوری عثمانی را به‌کلی بازسازی کرد.
او در اروپای سدهٔ شانزدهم به عنوان سلطانی برجسته و والامقام مطرح گشته بود که مسئولیت امپراتوری عثمانی را در اوج قدرت نظامی، اقتصادی، و سیاسی‌اش بر عهده داشت. سلیمان، شخصاً ارتش عثمانی را برای فتح استحکامات دنیای مسیحیت در بلگراد، رودس، و اکثر مجارستان رهبری کرد اما در محاصرهٔ وین در سال ۱۵۲۹ ناکام ماند. او باریکه‌های بزرگی از شمال آفریقا که از غرب تا سر حدات الجزایر می‌رسید و همچنین قسمت اعظم خاورمیانه را طی منازعاتش با ایرانیان به انضمام خاک امپراتوری عثمانی درآورد. تحت رهبری او، ناوگان دریایی امپراتوری عثمانی بر دریاهای اطراف، از مدیترانه گرفته تا دریای سرخ و خلیج فارس، تسلط یافت.
در مقام سلطان یک امپراتوری در حال گسترش، سلیمان شخصاً سردمدار ایجاد تغییراتی بنیادین در قانونگذاری امور مرتبط با جامعه، آموزش، مالیات، و حقوق کیفری شد. قوانینی که او وضع کرد تا سده‌ها پس از مرگ او، شاکلهٔ امپراتوری عثمانی را تشکیل می‌دادند. نه تنها خود شاعر و زرگری برجسته به‌شمار می‌آمد، بلکه همواره حامی و پشتیبان فرهنگ و هنر نیز بود و عصر طلایی هنر، ادبیات، و معماری امپراتوری عثمانی را خود شخصاً سرپرستی می‌کرد. سلیمان به پنج زبان ترکی عثمانی، ترکی جغتایی، عربی، فارسی، و روسی سخن می‌گفت. سلیمان با زیر پا گذاشتن سنت‌ها و رسوم سلاطین پیشین، با کنیزی از حرم‌سرا به نام الکساندرا (بعداً خرم سلطان) ازدواج کرد. دسیسه‌چینی‌های خرم سلطان در مقام ملکهٔ دربار و نفوذ و سلطه‌ای که بر سلیمان داشت، آوازهٔ او را در جهان پیچاند. پسرشان، سلیم دوم، پس از مرگ سلیمان در سال ۱۵۶۶ و پس از ۴۶ سال زمامداری پدر، به جای او بر تخت سلطنت نشست.
محتویات
۱ سال‌های آغازین
۲ لشکرکشی‌ها
۲.۱ حمله به اروپا
۲.۲ جنگ با صفویان
۲.۳ نبردها در اقیانوس هند
۲.۴ نبردها در مدیترانه و شمال آفریقا
۳ اصلاحات اجرایی
۴ اقدامات فرهنگی
۵ زندگی شخصی
۵.۱ همسران
۵.۲ فرزندان
۵.۳ خرم سلطان
۵.۴ ابراهیم پاشا
۶ جانشینی
۷ درگذشت
۸ میراث
۹ نگارخانه
۱۰ پانویس
۱۱ منابع
سال‌های آغازین
وی را به افتخار سُلیمان شاه، جد پدری‌اش و پدربزرگ عثمان اول، بنیان‌گذار امپراتوری عثمانی، سلیمان نامیدند.
سلیمان احتمالاً در ۶ نوامبر ۱۴۹۴ در شهر ترابزون، واقع در سواحل دریای سیاه زاده شد. مادر او، والده حفصه سلطان یا حفصه خاتون سلطان نام داشت. در سن هفت سالگی برای تحصیل علوم، تاریخ، ادبیات، الهیات، و فنون جنگی در مدارس کاخ توپقاپی به قسطنطنیه رفت. در آنجا با برده‌ای به نام ابراهیم آشنا شد و رفتار دوستانه‌ای را با او پیش گرفت. ابراهیم بعداً به یکی از معتمدترین مشاوران سلطان سلیمان تبدیل شد. سلیمان جوان در سن هفده سالگی به سمت فرماندار کفّه (تئودوسیا) و سپس مانیسا برگماشته شد. با درگذشت پدرش، سلطان سلیم، در سال ۱۵۲۰ به قسطنطنیه آمد و بر تخت سلطنت امپراتوری عثمانی نشست. بارتولومئو کونتارینی، سفیر ونیز، تنها چند هفته پس از جلوس سلیمان بر تخت سلطنت، او را چنین توصیف کرده‌است: «۲۶ سال سن دارد. قدبلند و لاغر اما عضلانی است و پوست صورت حساسی دارد. گردنش اندکی بیش از حد دراز است. صورتش لاغر و دماغش عقابی است. ریش و سبیل‌های کم‌پشت و کوتاهی دارد. در مجموع ظاهر خوبی دارد اگرچه رنگش پریده‌است. گفته می‌شود که اربابی خردمند و علاقه‌مند به دانش است و همگان به سلطنت او امید بسته‌اند.» برخی از مورخان ادعا می‌کنند که سلیمان در جوانی علاقهٔ وافری به اسکندر کبیر داشته‌است. او تحت تأثیر رؤیای اسکندر مبنی بر تشکیل حکومتی جهانی از شرق گرفته تا غرب، قرار داشت و این رؤیا در لشکرکشی‌های او به آسیا، آفریقا، و اروپا بی‌تأثیر نبود.
لشکرکشی‌ها
حمله به اروپا